Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 41

KIRKJURITIÐ
279
endilega lilýða á þann andkannalega orðanna söfnuð, seni
Hefndur er guðsþjónusta, þeir geta af fúsum og frjálsum vilja
slegið saman sér í púkk og lokkað með því til sín liina hempu-
klæddu. Ef það er satt, að guð liafi skapað heiminn og að liann
sé enn allsvaldandi í sínu ríki, þá ætti liann jafnt að sjá fyrir
sínuni hér á landi, þótt hið íslenzka ríki hætti að styrkja Guð
°S hans menn.
há er oss og fyrirmunað að skilja, hvernig sjúklingum ætti
að líða betur, þótt prestar vafri um sjúkrahús, né lieldur gagn-
seini þess, að prestur flækist langtímum meðal sjómanna fjarri
^eimilum sínum, né lieldur livernig námsárangur stúdenta má
katna, þótt einliver andans maður sé ráðinn til að kyrja yfir
þeim guðsorð. Það fé, sem þannig væri eytt til einskis, væri
betur komið til eflingar lieilbrigðisþjónustu, slysavarna eða
að byggja skóla.
I þúsund ára guðsríki bér á landi liefur kirkjan aðeins
sannað gagnsemi sína á tveim sviðum: Hún hefur stuðlað að
varveizlu tungu og þjóðernis. Það gerir liún ekki lengur. Eina
8agnið, sem kirkjan gerir nu um tíðir er líklega starfræksla
kyntæknistofnunar þeirrar, sem Hannes Jónsson félagsfræðing-
l,r afhenti kirkjunni að gjöf hér um árið. En til að starfrækja
l'ana þarf ekki nema einn prest.“
SVo mörg eru þau orð.
Eg lief vikið að því hér að framan að kirkjan er hvorki
éskeikul né alfullkomin. Hún þarfnast gagnrýni og vökullar
Unihuggunar og nýbreytni. Og ég fyrir mitt leyti tek það ekki
^asrri mér, þótt það sé gamall vani í þessu þjóðlífi að liæðast
að prestum almennt talað og að kirkjan sé sökuð um margt.
Allir eiga slíkt á hættu. Foreldrar sæta ósjaldan ósanngjörn-
dómum af liálfu barna sinna og komið hefur fyrir að menn
kasti steinum úr gíerhúsum.
t’að, sem mér finnst að þessum málflutningi er hvað hann
v,rðist fullur af blindum óvilja. Og tiltölulega lítið um sann-
lejka í þó ekki styttra máli.
Umbótamenn, hvort heldur innan kirkju eða utan, verða
^>rst og fremst að berjast af góðvilja og tala ekki eins
álfar út úr hól um það, sem allir vita betur.
og