Kirkjuritið - 01.06.1966, Qupperneq 9

KIRKJURITIÐ
247
hugarlund, liversu leiðtogar lýðsins og allur almenningur lief-
ur fylgzt með lionum. Hann liafði falið þeim mikið verkefni
°g örðugt, -— sent þá til starfa, þar sem óvinir þeirra liöfðu
vakandi auga á þeim og vildu fyrir livern mun hindra verk
þeirra.
En Neliemía brýndi þetta fyrir mönnum sínum, að Guð væri
uteð þeim í þessu verki, — það hlyti því að ná fram að ganga
°g þetta var einmitt liið þriðja, er bjó að haki afrekum lians
°g ég vildi aðeins staldra liér við, — að liugur lians var opinn
fyrir himinsins náð og mætti, — hann var bænarinnar maður.
Þegar liann fyrst heyrði um niðurlægingu landa sinna, -—
þá lagði liann liarm sinn og vonbrigði fram fyrir Guð í bæn.
Þegar hann hélt á fund konungs til þess að fara fram á
brottfararleyfi, þá bað liann þess fyrst, að erindi sitt mætti
heppnast.
Þegar hann lagði upp í ferðina, þá bað hann Guð um vernd.
Þegar hann safnaði löndum sínum til hins góða verks, þá
Eað liann um styrk, — og þegar hann mætti andspyrnu, þá
kað hann um hugrekki og lithald.
Þessi var afstaða lians, -— liann jós stöðugt af guðlegum
orkulindum. Hann vissi hvert hann átti að fara með vanda
sinn og vonbrigði, — hvert hann átti að sækja styrk og stöðug-
l1glyndi, — og honum veittist máttur til að berjast til sigurs
°g verða jafnframt mörgum að liði.
Saga hans er aðeins ein af mörgum, sem skráðar eru í liina
kelgu hók, til þess að við, — og allra ahla börn megum draga
lœrdóma þar af.
Og það er alveg víst, að samtíð okkar og kynslóð þarfnast
þess liins sama anda og afstöðu, er hann átli þessi löngu liðni
krautryðjandi, eigi lienni að auðnast að reisa við skörðótta
'irkisveggi og treysta undirstöður andlegs lífs á efnis- og efna-
kagshyggjuöld.
Já, við þurfum öll að öðlast skilning á mikilvægi þess hlut-
verks, er okkur sem kristnu fólki er ætlað að inna af hendi,
' hvar í stétt eða stöðu, sem við stöndum.
Við þurfum ávallt að muna eftir því, að aðrir eiga mikið
ondir okkur komið, — undir lieilindum okkar og hollustu
vi« kið sanna og rétta og góða.