Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 9

Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 9
KIRKJURITIÐ 247 hugarlund, liversu leiðtogar lýðsins og allur almenningur lief- ur fylgzt með lionum. Hann liafði falið þeim mikið verkefni °g örðugt, -— sent þá til starfa, þar sem óvinir þeirra liöfðu vakandi auga á þeim og vildu fyrir livern mun hindra verk þeirra. En Neliemía brýndi þetta fyrir mönnum sínum, að Guð væri uteð þeim í þessu verki, — það hlyti því að ná fram að ganga °g þetta var einmitt liið þriðja, er bjó að haki afrekum lians °g ég vildi aðeins staldra liér við, — að liugur lians var opinn fyrir himinsins náð og mætti, — hann var bænarinnar maður. Þegar liann fyrst heyrði um niðurlægingu landa sinna, -— þá lagði liann liarm sinn og vonbrigði fram fyrir Guð í bæn. Þegar hann hélt á fund konungs til þess að fara fram á brottfararleyfi, þá bað liann þess fyrst, að erindi sitt mætti heppnast. Þegar hann lagði upp í ferðina, þá bað hann Guð um vernd. Þegar hann safnaði löndum sínum til hins góða verks, þá Eað liann um styrk, — og þegar hann mætti andspyrnu, þá kað hann um hugrekki og lithald. Þessi var afstaða lians, -— liann jós stöðugt af guðlegum orkulindum. Hann vissi hvert hann átti að fara með vanda sinn og vonbrigði, — hvert hann átti að sækja styrk og stöðug- l1glyndi, — og honum veittist máttur til að berjast til sigurs °g verða jafnframt mörgum að liði. Saga hans er aðeins ein af mörgum, sem skráðar eru í liina kelgu hók, til þess að við, — og allra ahla börn megum draga lœrdóma þar af. Og það er alveg víst, að samtíð okkar og kynslóð þarfnast þess liins sama anda og afstöðu, er hann átli þessi löngu liðni krautryðjandi, eigi lienni að auðnast að reisa við skörðótta 'irkisveggi og treysta undirstöður andlegs lífs á efnis- og efna- kagshyggjuöld. Já, við þurfum öll að öðlast skilning á mikilvægi þess hlut- verks, er okkur sem kristnu fólki er ætlað að inna af hendi, ' hvar í stétt eða stöðu, sem við stöndum. Við þurfum ávallt að muna eftir því, að aðrir eiga mikið ondir okkur komið, — undir lieilindum okkar og hollustu vi« kið sanna og rétta og góða.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.