Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 66

Kirkjuritið - 01.06.1966, Side 66
KIKKJUltlTIÐ 304 á pappírnum. Og er ekki markvisst unnið að því að reyna að styrkja okkur enn meir í þessari oftrú á mátt auðsins, þegar mælikvarði lians, lögmál hans er liaft að æðsta leiðarljósi í málefnum samfélags okkar og því fylgt frávikalítið, — en mannlegar óskir og þrár, ef í aðra átt liníga, — þekking, vit og vilji, já fagrar hugsjónir og jafnvel framtíðarlieill komandi kynslóða er látin lúta og undir beygð? Þetta er ásækið umhugsunarefni og mun margan krefja innra uppgjörs um, á hvora hliðina talið skuli á reikningi þess ræktunarstarfs, sem hér er gert að umtalsefni. En hverjir eru þá þeir þættir, sem mestu máli skipta í þessu efni? Og livernig höfum við rækt þá hvern fyrir sig, hverja styrkt og hverja veikt frá því, sem var með eldri kynslóðinni og eldri kynslóðum? Þetta er vissulega erfitt að meta og kveða á um, en reyna má að nefna nokkur atriði. Fræðsluþáttinn er áður á minnzt og þá áherzlu, sein leit- ast er við að leggja á liann með vaxandi þunga. Miðlun þekk- ingar og þjálfun í umgengnisvenjum og framkomu eru þar höfuðverkefni, sem skólar okkar inna af höndum. Samtíð okk- ar gerir háar kröfur um almenna þekkingu og staðgóða kunn- áttu og hagnýta á hinum ýmsu sviðum atvinnulífsins og þá ekki sízt á liinum sívíkkandi vettvangi hverskonar viðskipta- og þjónustustarfa. Enginn vafi er á því, að á þessu sviði vinna skólar okkar mikið og árangursríkt starf og keppast enda við að svara þeim kröfum, sem til þeirra eru gerðar í þessu efni- En menntun og starfsleikni er þó ein sér engin trygging sannr- ar menningar, þótt hún sé að margra dómi ein af forsenduni hennar. Nú skyldi því sízt gleymt, að í fjölmörgum skóluin hefur verið og er enn meira og minna unnið einnig að öðrum þáttum uppeldisins, að því að vekja og efla andlegan þroska nemendanna og móta jákvæðan smekk þeirra og holl viðhorf til lífsins og meðbræðranna. Þessir þættir eru, eins og gefur að skilja, mjög undir einstaklingsáhrifum og áhuga konmir og algert ofmat er það á hlutverki skólanna og möguleikum þeirra eins og nú háttar, að ætlast til þess að þeir orki hinu alhliða uppeldi og annist það til fulls, Og enn fráleitara að reyna að gera þá ábyrga fvrir öllu því, sem úrhendis fer í þessu efni- eins og nokkurrar tilhneigingar virðist til gæta. Þarf ekki ann-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.