Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1966, Síða 9

Kirkjuritið - 01.06.1966, Síða 9
KIRKJURITIÐ 247 hugarlund, liversu leiðtogar lýðsins og allur almenningur lief- ur fylgzt með lionum. Hann liafði falið þeim mikið verkefni °g örðugt, -— sent þá til starfa, þar sem óvinir þeirra liöfðu vakandi auga á þeim og vildu fyrir livern mun hindra verk þeirra. En Neliemía brýndi þetta fyrir mönnum sínum, að Guð væri uteð þeim í þessu verki, — það hlyti því að ná fram að ganga °g þetta var einmitt liið þriðja, er bjó að haki afrekum lians °g ég vildi aðeins staldra liér við, — að liugur lians var opinn fyrir himinsins náð og mætti, — hann var bænarinnar maður. Þegar liann fyrst heyrði um niðurlægingu landa sinna, -— þá lagði liann liarm sinn og vonbrigði fram fyrir Guð í bæn. Þegar hann hélt á fund konungs til þess að fara fram á brottfararleyfi, þá bað liann þess fyrst, að erindi sitt mætti heppnast. Þegar hann lagði upp í ferðina, þá bað hann Guð um vernd. Þegar hann safnaði löndum sínum til hins góða verks, þá Eað liann um styrk, — og þegar hann mætti andspyrnu, þá kað hann um hugrekki og lithald. Þessi var afstaða lians, -— liann jós stöðugt af guðlegum orkulindum. Hann vissi hvert hann átti að fara með vanda sinn og vonbrigði, — hvert hann átti að sækja styrk og stöðug- l1glyndi, — og honum veittist máttur til að berjast til sigurs °g verða jafnframt mörgum að liði. Saga hans er aðeins ein af mörgum, sem skráðar eru í liina kelgu hók, til þess að við, — og allra ahla börn megum draga lœrdóma þar af. Og það er alveg víst, að samtíð okkar og kynslóð þarfnast þess liins sama anda og afstöðu, er hann átli þessi löngu liðni krautryðjandi, eigi lienni að auðnast að reisa við skörðótta 'irkisveggi og treysta undirstöður andlegs lífs á efnis- og efna- kagshyggjuöld. Já, við þurfum öll að öðlast skilning á mikilvægi þess hlut- verks, er okkur sem kristnu fólki er ætlað að inna af hendi, ' hvar í stétt eða stöðu, sem við stöndum. Við þurfum ávallt að muna eftir því, að aðrir eiga mikið ondir okkur komið, — undir lieilindum okkar og hollustu vi« kið sanna og rétta og góða.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.