Kirkjuritið - 01.06.1966, Síða 34

KIRKJURITIB
272
anna“. Enn er á það bent í þessari ályktun, að þess verði að
gæta, að lilutur afskekktra og strjálbýlla byggða verði ekki
fyrir borð borinn að því er varðar kirkjulega þjónustu. Enn
fremur, að ýmsir mikilvægir þættir í kirkjulegu starfi liafa
liingað til orðið útundan vegna þess, að kirkjuna skortir starfs-
lið til þess að sinna þeim.
Hitt er enginn grundvöllur til umræðna um skipulagsmál
kirkjunnar að miða breytingar við sparnað á útgjöldum ríkis-
ins í kirkjunnar Jiarfir, en skoðanir í Jiá átt hafa komið fram,
bæði að fornu og nýju. Varð t. d. ekki annað ályktað af orð-
um fjármálaráðherra í fjárlagaræðu bans í vetur en að liann
hefði kirkjuna nokkuð í liuga í sainbandi við úrræði til þess
að bæta liag ríkissjóðs. Ég bef enga ástæðu til að ætla, að þetta
sé viðhorf ríkisstjórnarinnar og bréf kirkjumálaráðherra til
prestakallanefndarinnar ber með sér, að slíkt vakir ekki fyrir
bonum. Enda sætir sú fundvísi undrum, sem finnur þar feitan
gölt að flá, sem kirkjan er. Það er staðreynd, að opinber út-
gjöld til kirkjulegra Jiarfa liafa farið minnkandi hægt og hægt
undanfarin ár og áratugi í lilutfalli við önnur framlög —- 1
kjölfar þess, að mjög arðbærar eignir, sem fyrri kynslóðir
höfðu af góðvilja lagt kirkjunni til, liafa gengið undan lienni.
Garðakirkju á Álftanesi hefur nú verið komið upp að nýju
með ærnum sjálfboðafórnum og liún er stórskuldug. Sú kirkja
átti til skamms tíma lönd, sem mundu í dag sennilega skila
meiri arði en sem nemur öllu því fé, sem kirkjan fær úr Jieim
ríkissjóði, sem tók þessar eignir til handargagns. Þetta er laus-
leg ágizkun, en dæmið er íhugunarvert og dæmin eru fleiri,
sem liugleiða mætti í þessu sambandi.
Verði framar farið í þá átt, sem stefnt liefur verið um sinn,
er öll aðstaða kirkjunnar í fyrirsjáanlegri hættu og hlutur
liennar fyrir borð borinn á þann liátt, sem vinsamlegt ríkis-
vald getur ekki ætlað sér vitandi vits. Auk ríflegri, beinna
opinberra framlaga Jiarf að sjá kirkjunni fyrir öðrum tekju-
stofnum, sem geri henni fært að lifa eðlilegu lífi og starfa i
nokkru samræmi við kröfur tímanna.
1 sambandi við væntanlega atliugun á áliti prestakalla-
nefndar bið ég menn að hafa í liuga frumvarp síðasta kirkju-
Jiings um Kristnisjóð. Á það verður að leggja ríka áherzlu, að