Kirkjuritið - 01.06.1966, Qupperneq 65

lvIlfKJUKITlÐ
303
í*etta efni er alltaf mikið rætt og frá ýmsum hliðum og
sérstökum sjónarmiðum, en því miður er oft eins og lieildar-
yfirsýn vanti og skilning á því, sem við þó í öðru ræktunar-
starfi gerum okkur grein fyrir: — að gróðuröflin verða öll að
vinna saman, að öll skilyrði verður að gera sem liagstæðust,
:,ð engan einn þáttinn má vanrækja, ef okkur á að auðnast að
sjá fagran gróður og nytsaman teygja sprota sína móti himni.
Margir munu segja að mikið sé til þessara mála lagt á mörg-
Uln sviðum, bæði af einstaklingum, samtökum þeirra og stofn-
unum, en þó einkum af samfélaginu í heild. Eru þá gjarna
tdgreiudar fjárliæðir þær, sem til liinna ýmsu þátta uppeldis-
°g þó einkum skólamála er varið og á það bent, að þær hækki
sífellt og meira að segja margfaldist. Ekki verður á móli þessu
korið að því er krónutöluna snertir, en ýmsum mun finnast
°g ekki að ástæðulausu, heldur lítið koma til þeirrar fjármála-
'izku okkar kynslóðar og leiðtoga hennar, að keppast við, -
að því er lielzt verður séð, — að fjölga mynteiningunum sem
niest, en smækka þær að sama skapi um leið. Og heillast þá
ekki fremur af þeinr siðferðislegu og uppeldislegu áhrifum,
Seöi sú rányrkjustefna lilýtur að liafa. Er ekki nóg að nefna
nðeins sem dæmi hina ýmsu minningar, -— styrktar- og verð-
Wuiasjóði, sem feður og mæður, forfeðri þessarar kynslóðar
koniu á fót, oft með ærnum fórnum og fengu okkur til varð-
veizlu og ávöxtunar í því trausti, að þeir héldu áfram að eflast
°g gælu æ betur gegnt sínum ýmsu, ágætu hlutverkum, eftir
l>ví sem tímar liðu fram? Hvernig þeir liafa verið rúnir og
r£endir með þessum liætti og gerðir nálega einskis virði og
Sllniinikandi.
í*ótt miklu fjármagni sé varið til fræðslu, þá tryggir það
e>U engan veginn að góður og alliliða árangur náist í uppeldis-
^náluin. Það liggur í augum uppi. Fjármunir eru að sjálfsögðu
Oauðsynlegir til þess að lialda uppi því kerfi, sem við er húið
kverju sinni, en að þeir fái nokkru áorkað af sjálfu sér í þess-
1,111 efnum er og verður fráleitur misskilningur. Þar eru það
aðrir þættir og af öðrum toga, sem mestu máli skipta til ills
eða góðs, til árangurs eða upplausnar. E. t. v. er ekki vinsælt
l,ð minnast á slíkt. Okkur virðist tamast að láta flest liggja milli
kluta, — nema fjárhagshliðina á hverju máli og krónutöluna