Kirkjuritið - 01.12.1972, Síða 31

^nenn. Hann var alveg hreint eins
°g fluga, skáldið, svo léttur. Hann
fór ofan klukkan sex á morgnana
°9 upp um allt Hestfjall og skoðaði
f*ér allt. Svo vildi hann fá öll ör-
nefni, þegar hann kom heim. En
hinn var þungur og hreyfði sig lítið.
Ég hafði gaman af skáldinu.
Hann flaug hreint úr einu I annað.
Margir góðir gestir hafa komið
Hér. Ég er ekki að lýsa þeim, sem
f*afa komið hér mér til sálubóta og
margs góðs. Aðrir hafa komið til
QÓ hjálpa upp á mig í mínum vesal-
óómi núna seinni árin. Ég er ekki
QÓ nefna það. Það er annar, sem
metur það kannski meira heldur en
e9- •— þó að ég meti það mikils.
— Oft er það, að gestakomur
festast í minni á bernskuárum?
Já, ég man a.m.k. eftir því,
^egar þeir komu hér dönsku land-
^celingamennirnir. Þeir tjölduðu
f'órna I túninu og var verið að senda
m'g með eitthvað til þeirra. Ég sagði:
"^g get ekkert sagt. Ég kann ekki
^ónsku." — Þá var ég smákrakki,
Pegar þetta var. „Þú getur þó sagt:
9°d dag," sagði þá einhver.
Og þú hefur gert það, náttúr.
'ega?
Ég held ég hafi nú lítið sagt.
n það var ýmislegt, sem þeir þurftu
fá lánað, verkfœri, þegar þeir
v°ru að tjalda, og svo eitthvað í
^atinn.
óað var margt förufólkið, sem var
a koma hér líka. Eftir að ég var
abP kominn, þá kom hér alltaf sölu-
°na neðan af Eyrarbakka. Það þœtti
l_|, 1 dýrt núna að verzla við hana.
Un var með þessa indœlu vasa-
hnífa og seldi þá á fjörutíu og fimm
aura. Hún hefur ekki grœtt mikið
á túrnum. Ég held þeir hafi kostað
fjörutíu aura í búð. Hún var hér
aldrei minna en viku í einu.
Lífið og áin
— Það kom mér á óvart, þegar
ég kom hér heim, hvað áin er hér
nœrri. Hún rennur alveg við bcejar-
dyrnar.
— Já. — „Stillt er elfarflóð",
segir Valdimar Briem. „Kemst þó áin
ei að síður — áfram sína slóð". —
Hann var að líkja saman lífi for-
eldra minna og ánni.
— Var það við eitthvert hátíð-
legt tœkifœri?
— Já, það var þegar þau áttu
silfurbrúðkaup. — Halldór verður
mjög hugsi.
— Sveinn var að segja mér, að
hér hefði ekki verið ferjustaður.
— Það var ekki lögferja hérna,
nei. Lögferjan var í Arnarbœli — og
svo i Árhrauni. Ferja var þó hér
áður. Ég man nú lítið eftir því. Það
var flutt hérna á Skotabergi, sem
kallað er, hér fyrir vestan. Það er
hinum megin, frá Oddgeirshólum.
Þar var miklu betri ferjustaður. Þá
kom fólkið hér að ánni og veifaði.
Svo fór það út með á, þangað sem
ferjan var. Seinna var svo farið að
hafa bát hér. Ég man nú reyndar
aldrei eftir mér fyrr en það var bát-
ur hérna.
Það var oft mikið flutt hér af
fólki. Og alltaf var það hressilegt,
þegar það kom frá Hraungerði. Þá
hafði það póstlúður. Pósturinn var
317