Kirkjuritið - 01.12.1972, Blaðsíða 32

í hlaðvarpanum á Kiðjabergi. Hjónin Gunnlaugur og Soffía eru jjar boeði, en á milli þeirra tvœr konur-
í Hraungerði. Og það þeytti alltaf
lúðurinn hinum megin.
— Og heyrðist vel í honum?
-—- Já, já-já, ef ekki var rok. Auk
þess var þetta svo mikið söngfólk,
að það heyrðist vel til þess hér upp
yfir á. Stefanía, kona séra Sœmund-
ar, hún var ákaflega mikil söng-
kona.
— Það fylgir þessum Stefaníum í
Hraungerði.
Halldór býst við því, að frú Stef-
anía Gissurardóttir í Hraungerði —
og síðar á Selfossi — beri nafn
Stefaníu Siggeirsdóttur í Hraungerði.
Hún var dóttir Siggeirs Pálssonar,
sem var bróðir langömmu hans á
Breiðabólstað, Sigríðar Pálsdóttur.
í Odda og hjá séra Friðrik
— Við erum ekki ennþá komnir að
skólaárunum, segi ég. — Voru sér-
stök tildrög til þess, að þú fórst a
skóla?
— Ég held, að tildrögin séu nL|
varla frambœrileg. Það stóð víst ti
að láta mig fara. Ég lagðist veiknr
einu sinni, fékk lungnabólgu, °9
var ekki talið, að ég mundi li|a
lengur. Þá hittist svo á um hausti
það, að brœður mínir voru að farCI
í skóla, Skúli í Flensborgarskóla °9
hinir í menntaskóla í fyrsta skipt'-
Annars höfðu þeir lœrt undir skóla
hjá séra Gísla á Mosfelli, Jón °9
Steindór. Seinna var ég svo látinn
fara. Ég fekk þó enga menntan
heima. Þá var enginn barnasK
hér. Þó var hér að vísu kennarl
nokkra vetur, ágœtis maður,
kenndi okkur nokkuð, hét Ó^a
Guðjónsson og var œttaður hérn
úr sveitinni, var seinna kennari
Brunnastöðum suður með sjo. ,
Nema ég heyri, að frú Sigrí^ur
318