Kirkjuritið - 01.12.1972, Blaðsíða 55

Kirkjuritið - 01.12.1972, Blaðsíða 55
Nú er það Guðs vilji, að allir menn verði hólpnir og öðlist þekkingu á sennleikanum. Guð auðsýnir ótak- ^arkaðan kœrleika sinn til allra e^anna, „þar sem Kristur er fyrir oss dáinn, meðan vér enn vorum í synd- arn vorum". Séum við svo með sama áugarfari sem Kristur var, Guði fu11- komlega undirgefin og hlýðin, þá burfum við ekki að vera í neinum efa um það, hvers af okkur er vœnzt, áver verkefni biði okkar. <,Svo elskaði Guð heiminn, að hann 9Qf son sinn —“. Svo elskar Guð áeiminn enn þann dag í dag, að áann býður öllum sínum trúuðu að vera í verki með sér, samverkamenn S|nir að frelsun sálnanna. Hann vœnt- lr þess, að við séum, eins og Páll, ^ás til að leggja eitthvað í sölurnar, ^árna, já „þola allt, sakir hinna ó- ^elsuðu, til þess að þeir hljóti hjálp- rasði í Jesú Kristi, ásamt eilífri dýrð". Að vorkenna heiðingjunum og Peim öðrum sem bágt eiga, er mann- e9h en að reyna að gera eitthvað þess að bœta úr neyð þeirra er kristi|egt, þ. e. Kristi líkt. A þeim öllum, sem veitt hafa Jálprœðinu viðtöku, hvílir vitn- 's_áurðarskyldan. „Því að átt ég sé að boða fagnaðarerindi, ^ er mér það ekki neitt hrósunar- . ,n'< því að skyldukvöð hvílir á mér; vei mér, ef ég boðaði ö ki fagnaðarerindi." — ^ Ur er gefið að vita tilgang lífsins, ^VQðan við erum og hvert við stefn- s®ernhard frá Clairvaux kvað hafa Urt sjálfan sig þess daglega, hvers vegna hann vœri til, og honum var það opinberað, eins og okkur, með þekkingunni á Krist. — En þúsund milljónir manna ráfa í myrkri van- þekkingarinnar, sem þó eru brœður okkar og systur, erfingjar ódauðleik- ans eigi síður en við. „Vei mér, ef ég boða ekki fagnaðarerindið", hjálp- rœði Guðs öllum mönnum til handa! í samanburði við heiðingjana höf- um við margt að stœra okkur af, margs konar yfirburði, en þurfum þó ekki að ímynda okkur, að við séum nein uppáhalds börn í Guðs stóru fjölskyldu. Því að Guð fer ekki í manngreinarálit. Gáfur eða heimska, þekking eða fáfrœði, metorð eða van- virða eða annar ytri mismunur, sem menn gera svo mikið úr, hefir engin áhrif á það, hverjum augum Guð lítur okkur. — Auðvirðilegustu og spilltustu heiðingjar eiga hlutdeild með okkur í dýrlegustu gjöf Guðs, frelsinu í Jesú Kristi, því að hann er dáinn fyrir alla. Því hafa allir menn sama rétt og sömu möguleika til þess að ná hinum sameiginlega tilgangi lífs okkar allra, frelsi sáln- anna. Vei okkur, ef við höldum því leyndu! „Þannig metum vér þá héðan í frá engan eftir holdinu", þ.e.a.s. eft- ir ytri yfirburðum að heimsins hœtti, með því að Kristur er dáinn fyrir alla. Því er allt annað hverfandi smámunir í samanburði við það, sem við eigum í sameiningu við alla aðra, friðþœgingu fyrir syndirnar, rétt til þess að nálgast heilagan Guð og sœttast við hann og verða börn hans. „Allt hold er sem gras og öll veg- semd þess sem blóm á grasi; gras- 341
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.