Kirkjuritið - 01.12.1972, Blaðsíða 40

kalla hann oft og öðrum oftar til
þess að tala yfir sínu fólki önduðu.
Sögulok með súkkulaði
Lengra skal spjall þetta ekki rakið.
Þegar bandið hcettir að snúast, er
risið ó fœtur. Þó er líkt og einhvers
feginleika kenni í þessari ógœtu,
stofu. Og ég þykist skilja það. Hall-
dór fer að sinna eldhússtörfum, en
Sveinn bregður sér fró. Ég horfi fram
í eldhúsið í dökkar stoðir og þiljur,
sem ilmur og reykur réttanna hefur
leikið um í heila öld. Enn er verið
að skeggrœða um eitt og annað,
á meðan Halldór gengur inn og
fram, tínir fram bolla og fleira úr
skópnum stóra við stofuvegginn.
Súkkulaðiangan ber að vitum mín-
um í rökkurvœrðinni.
Halldór talar enn um breytingarn-
ar. Lœknar eru t.d. breyttir menn
fró því, sem óður var. Og nú deyt
fólk ó sjúkrahúsum. Það er vont fyr-
ir fólk að deyja þar, einmana og
fjarri sínum. Halldór hefur séð
marga menn deyja ó Kiðjabergi-
Hann talar um fyrirburði og feigð/
um beztu konu, sem hann hefir
kynnzt, um þungar œviraunir henn-
ar. — Áður fór hann alltaf í kirkju.
Nú er það orðið erfitt. Hann treystir
sér ekki að fara einförum ó bílnum.
Og svo kemur hann með söðul-
óklœði ömmu sinnar fró 1859, fork-
unnargóðan grip. — Móðir hans gat
aftur ó móti ekki lokið einum púðo
allan sinn búskap. Hún var barno-
kona og húsmóðir ó stóru og ann'
ríku heimili. Önnur kona lauk púðo-
sauminu einhver síðustu órin, sem
húsmóðirin lifði. — — G.ÓI-ÓI-
Er Biblían lesin?
Könnun, sem gerð hefur verið í Svíþjóð, virðist leiða í Ijós, að Biblíart
sé œ minna lesin þar í landi. Er talið, að um 16 af hundraði þar 1 landi
hafi lesið í Biblíunni að staðaldri órið 1948, en ó þessu óri virðast að-
eins 5 af hundraði lesa í henni daglega. Um 5% teljast þó lesa í Biblí-
unni ekki sjaldnar en einu sinni í mónuði. —
Fróðlegt vœri að gera slíka könnun ó íslandi.
326