Kirkjuritið - 01.12.1972, Blaðsíða 69

laus og stefnulaus maður er and-
legt tóm, andleg auðn og eyðimörk.
</Og þar sem hrœið er, þar munu
ernirnir safnast." Enginn maður
verður með hœgari brögðum hneppt-
Ur 1 fjötra og gerður að þrœli. —
Það vita aftur á móti aðrir og ala
a^eð mestu gleði á hlutleysispostul-
unum.
Ekki alls fyrir löngu voru umrœður
1 átvarpi um kristindómsfrœðslu í
skólum. ,,Á döfinni" hét þátturinn.
^r'r af fjórum, sem þar komu fram,
V|rtust andvígir kristinni frœðslu í
^arnaskólum í hjörtum sínum. Stjórn-
andinn, Þorbjörn Broddason, tók að
V|su ekki mikinn þátt í umrœðunum,
keldur fór að öllu með gát. Gylfi
^álsson, skólastjóri, taldi hins vegar,
kristin frœðsla œtti ekki heima
1 skólum ríkisins vegna trúfrelsisins
°g h ins „andlega frelsis". Andri ís-
^ksson, sem undirritaður lítur á sem
fulltrúa menntamálastjórnar lands-
'ns- taldi heppilegasta leið að haga
magni og efni kristinnar frœðslu á
Pann veg, að flestir gœtu sœtt sig
við. Er nokkuð augljóst, hvað við
er átt.
Fjórði umrœðandi, séra Ingólfur
Guðmundsson, lektor, hélt uppi vörn-
um fyrir kristna frœðslu. Benti hann
réttilega á, að skólar önnuðust skírn-
arfrœðslu í umboði foreldra og
kirkju.
Það er löngu orðið Ijóst, að reynt
verður með ýmsum ráðum að spilla
kristinni frœðslu í skólum eða jafn-
vel fá hana afnumda með öllu. Ein-
hverjir kynnu að segja, að ekki vœri
úr háum söðli að detta, þar eð
fjöldi kennara vœri nú þegar and-
vígur kristinni frœðslu og rœkti hana
af lítilli kostgœfni. Tími virðist meira
en kominn til þess, að reynt sé að
spyrna við fótum. Skólar án krist-
innar frœðslu yrðu heiðnir skólar, —
er ekki svo? Og eru slíkir skólar
það hlutskipti, sem vér kristnir menn
bjóðum börnum vorum? — Nei, hér
eiga orð Drottins einnig við: ,,Sá
sem ekki er með mér, er á móti mér."
Efni þessu mun bráðlega helgað
meira rúm í Kirkjuritinu. — G.ÓI.ÓI.
355