Kirkjuritið - 01.12.1972, Qupperneq 66

Orðabelgur
ÞEIR SLETTA SKYRINU — Dapurlegur atburður gerðist á stétt. inni fyrir utan Alþingishúsið í haust. Ekki skal honum lýsa, og litlu máli skiptir, hvort skyri var slett eða ein- hverju öðru. Hitt er enn dapurlegra en atburðurinn sjálfur, hversu ann- arleg og sjúkleg viðbrögð birtust síðan i sumum dagblöðum. Þar mátti nú glögglega sjá, hvar komið er sjálfsvirðingu íslenzkrar þjóðar, — hversu miklu framar vér stöndum „Sturlungum" á írlandi og „olympíu- förum" Araba. — Oft kemur i hug- ann litil hugvekja dr. Brodda Jó- hannessonar frá 1949. Þar var sagt frá lífsreynslu í kvikmyndahúsi. Fréttamynd sýndi þar hörmungar úr heimsstyrjöldinni, eina merkustu borg heims brenna Ijósum logum og fólk á örvœntingarflótta. Þá hlógu ýmsir að þvi, sem bar annarlegt fyrir augu. Aðalmynd kvöldsins fjall- aði aftur á móti um hund, sem lét lífið fyrir hendi óþokka nokkurs, er hann hafði bundið tryggðir við. Yfir hundinum grétu þeir, sem áður höfðu hlegið. — í hugvekju þeirri segir ennfremur svo m.a.: „MAÐUR- INN, sem hlœr yfir brennandi borg, en grœtur yfir dauðum hundi, er ef til vill hvorki hundavinur né vinur lífsins, en hann er skilyrðislaust ó- frjáls í anda. Hugsanir hans, sem vera skyldu frjálsar, eru líkt komnar og síli í kraparunnum polli, og er slíkt því verra, sem ör þróun um ytra far krefst þjállar, viðbragðs' skjótrar og öruggrar dómgreindat- ÞESSI MAÐUR gerir hvort tveggia' alla menn lœsa, en prentlistina fjanda mannkyns og menningar. ÞaS kemur af því, að þar er ekki lengar unnt að segja satt, sem hann hefar náð völdunum, því að ófrjáls maðar í anda nemur það lygi, er rétt kann að vera hermt, Hann er að auki ragmenni, er brestur „kjark efans'< hann er aðeins til í múg og er ávaHf búinn til að neyta liðsmunar. Mál' gögn sín og önnur vopn helgar hann með tilgangi, er hann sjálfan brestar þrek til að gera sér Ijósa gre'n fyrir." — Dr. Broddi er beðinn velvirðing°r á lántöku þessari. Sumum kann a þykja hún langt sótt. Mér þykir kiun tímabœr vegna þess, að marg'r blaðamenn, hérlendir, og fjölmar9" aðrir, virðast ofurseldir því andle9a ófrelsi og þeirri skrumskœldu dom greind að njóta þess af velþóknum að beztu menn hennar, tákn þe5S' sem vér „virðum og metum" mest' séu auri ausnir af þjáðum mannl- SAKRAMENTIN ÞRJÚ Ekki fékk dulizt í blaðaskrifum þe'n ' sem um gat, hve samúðin með ,/rnCI stað" þess, sem skyrinu eða 1 íminU
352