Jörð - 01.09.1940, Page 111

Jörð - 01.09.1940, Page 111
Pétur Sigurðsson: Þjóðaruppeldi, sérmenntun karla og kvenna, hjúskapur og atvinna HVAÐ á a’S gera viS strák- inn? Þannig spyr oft ráöalaus móSir. Hverju er þá aS svara, og hvaS á eigin- lega aS geraviSstrákinn? Hvers vegna er strákurinn óþægur og óviSráSanlegur ? Er þá ekki eitthvaS bogiS viS uppeldiS ? Stjórnmálamenn heimsins spyrja einnig: HvaS á aS gera viS strákinn? Þar er hann líka á ferSinni, þessi óþægi strákur, sem allir eru ráSalausir meS. EitthvaS er aS. En hvaS er þá aS? Ef til vill er upplagiS ekki gott, en er þó ekki eitthvaS fyrst og fremst aS athuga viS uppeldiS? — Hafa ekki ýmsir hinna merkustu og mest hugs- andi manna þjóSanna komiS hverja sérkennilega skerpu í allt, er hún sagSi. Ég vissí ekki fyr til, en sett hafSi aS mér skellihlátur. Hún hafSi sagt eitthvaS, sem átti nákvæmlega viS efniS, en var laust viS all- an orSaleik og hún sagSi þaS emhvernveginn þannigogleit um leiS svo grandaleysislega í aug- un á mér, aS áhrifin urSu alveg óvænt. Hún gerSi mér létt í lund, kom mér á loft. AS skiln- aði sagSi hún viS mig: JÖRÐ auga á þá óþægiíegu staSreynd, aS á hinni miklu framfaraöld deyr eiginlega uppalandinn frá óþægu afkvæmi sínu. MóSirin deyr frá barninu, og þá er ekki von aS vel fari. Öll hin marg- brotna, glæsilega og hrikalega nútímamenning, meS öllu sínu tryllingslega framfarakapp- hlaupi, var upphaflega í heim- inn borin af andlegum krafti og sálarlegri lífsorku. Öldum sam- an hafSi mannsandinn þjálfaS sig á hinum andlegu og sálrænu ráSgátum og úrlausnarefnum og nærzt af hinum háleitustu hugsjónum, sem bezt þenja í- myndunarafliS, skapa frjóa hugsun og fjörugt athafnalif. Þessi máttur hugans og manns- „Ef svo skyldi vilja til eitt- hvert þriSjudagskvöldiS, aS þér hefSuS ekki annaS betra viS aS vera, þá ættuS þér aS líta heim til okkar. Gilbert myndi fagna því aS sjá ySur.“ „Þegar hann hefir veriS mán- uS í London, þá mun hann hafa sannprófaS þaS, aS hann hefir aldrei neitt betra viS aS vera“, sagSi flotaforinginn. Næsta þriSjudag fór ég til Jane. Nl. 253
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Jörð

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.