Jörð - 01.06.1943, Síða 8

Jörð - 01.06.1943, Síða 8
j Mjög er þa'ð athyglisvert, hve hugur almennings i lönd- suin Bandamanna virðist þyngjast í garð Þjóðverja eftir því, sem á styrjöldina líður. Ég á hér ekki við liinn beina hernaðaráróður, sem liafður er uppi til þess að lierða liugina, heldur miklu fremur greinar og bækur þeirra manna, sem eru að brjótast fram til einhverra úrlausna um það, hvernig eigi að vinna friðinn. Vera má, að þetta sé fylgi-fyrirbrigði styrjaldarinnar og hverfi að einhverju leyti um það bil, sem liún er á enda Iiáð. Hitt býður mér þó freinur í grun, að hér sé um að ræða nýja hugarstefnu með veslurlandamönnum i garð Þjóðverja; liugarstefnu, sem bókstaflega gætti ekki eftir heimsstyrjöldina fyrri, nýtt mat á eðli og þjóðareinkennum þýzku þjóðarinnar og nýr skilningur á stöðu hennar i samfélagi þjóðanna. Ef svo væri, þá er liér að skapast gegn möndulveldun- um, og sérstaklega Þýzkalandi, ósýnilegur her, sem gæti orðið þvi eins þungur í skauli og allar flugvélar, stór- skotadeildir og skriðdrekasveitir Bandamanna til samans. Yfirleitl lield ég, að segja megi, að allur þorri manna gcri sér nú Ijóst, að enginn friður getur orðið varanleg- ur, nema hann byggist á einarðlegri viðurkenningu stað- réynda, sem menn gengu alveg framhjá í Versölum 1919. Ég get ekki varizt því, að mér finnst sem lcenna megi þyngri óm af slikri kröfu nú þegar, en þá. Og þó að yfirlýsingar stjórnmálamanna sé bezt að taka jafnan með nokkurri varúð, þá býst ég við að gera megi ráð fyrir hja forustumönnum Bretlands og Bandaríkjanna sterkan vilja á að endurtaka ekki axarsköflin frá 1919. Eftir síðustu heimsstyrjöld markaðist framlcoma Banda- manna af tvennu. Annars vegar var grátið meðaunikv- unartárum yfir liinni sigruðu þjóð, liins vegar var látið hvina í svipuól sigurvegarans yfir höfði hennar. Hvor um sig hefði þessi aðferð, ef til vill, getað komið einhverju til leiðar um það, að knýja Þjóðverja til hlýðni við al- mennar leikreglur í samfélagi þjóðanna. En þegar báð- um var beitt jöfnum höndum, hlaut niðurstaðan að verða ósigur sigurvegarans, eins og þegar tók að koma á dag- 102 Jörð
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Jörð

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.