Jörð - 01.06.1943, Page 8

Jörð - 01.06.1943, Page 8
j Mjög er þa'ð athyglisvert, hve hugur almennings i lönd- suin Bandamanna virðist þyngjast í garð Þjóðverja eftir því, sem á styrjöldina líður. Ég á hér ekki við liinn beina hernaðaráróður, sem liafður er uppi til þess að lierða liugina, heldur miklu fremur greinar og bækur þeirra manna, sem eru að brjótast fram til einhverra úrlausna um það, hvernig eigi að vinna friðinn. Vera má, að þetta sé fylgi-fyrirbrigði styrjaldarinnar og hverfi að einhverju leyti um það bil, sem liún er á enda Iiáð. Hitt býður mér þó freinur í grun, að hér sé um að ræða nýja hugarstefnu með veslurlandamönnum i garð Þjóðverja; liugarstefnu, sem bókstaflega gætti ekki eftir heimsstyrjöldina fyrri, nýtt mat á eðli og þjóðareinkennum þýzku þjóðarinnar og nýr skilningur á stöðu hennar i samfélagi þjóðanna. Ef svo væri, þá er liér að skapast gegn möndulveldun- um, og sérstaklega Þýzkalandi, ósýnilegur her, sem gæti orðið þvi eins þungur í skauli og allar flugvélar, stór- skotadeildir og skriðdrekasveitir Bandamanna til samans. Yfirleitl lield ég, að segja megi, að allur þorri manna gcri sér nú Ijóst, að enginn friður getur orðið varanleg- ur, nema hann byggist á einarðlegri viðurkenningu stað- réynda, sem menn gengu alveg framhjá í Versölum 1919. Ég get ekki varizt því, að mér finnst sem lcenna megi þyngri óm af slikri kröfu nú þegar, en þá. Og þó að yfirlýsingar stjórnmálamanna sé bezt að taka jafnan með nokkurri varúð, þá býst ég við að gera megi ráð fyrir hja forustumönnum Bretlands og Bandaríkjanna sterkan vilja á að endurtaka ekki axarsköflin frá 1919. Eftir síðustu heimsstyrjöld markaðist framlcoma Banda- manna af tvennu. Annars vegar var grátið meðaunikv- unartárum yfir liinni sigruðu þjóð, liins vegar var látið hvina í svipuól sigurvegarans yfir höfði hennar. Hvor um sig hefði þessi aðferð, ef til vill, getað komið einhverju til leiðar um það, að knýja Þjóðverja til hlýðni við al- mennar leikreglur í samfélagi þjóðanna. En þegar báð- um var beitt jöfnum höndum, hlaut niðurstaðan að verða ósigur sigurvegarans, eins og þegar tók að koma á dag- 102 Jörð
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Jörð

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.