Jörð - 01.06.1943, Síða 89

ckki haft „hreinlyndi“ til að nefna nafn Sósíalista-flokksins i grein
niinni „Komnninistar“. Ég skil ekki, að það hafi getað valdið nein-
um misskilningi, þó að ég nefndi ekki þetta nafn. Það, sem ég sagði
í grein minni um ])á menn og flokka, sem styðja Komnninista,
þó að þeir séu ekki Koinmúnistar sjálfir, á auðvitað einnig heima
um slika stuðningsmenn innan Sósíalistaflokksins, — en varla frem-
ur en um hina aðra. Þeir ganga að visu lengst í fylginu við Kom-
múnistana, en þeir hafa líka ýmislegt sér til afsökunar, sem ekki
tekur eins til annarra.
Þér segið það, kæri áskrifandi, ósannindi, er JÖRÐ kveður Kom-
múnista ætla að stofnsetja hér riki sitt með erlendri hjálp og tel.jið
JÖRÐ hafa það „eftir öðrum ihaldsritum“. Ég hélt satt að segja,
að alþjóðasamband (hvort heldur er sé í þrengri eða víðari merk-
ingu) Komnninista væri ekki neitt leyndarmál, né heldur talið vera
það af sjálfum þeim. Eða hvernig tóku íslenzkir konnnúnistar i
það, er Rússar sölsuðu undir sig Eystrasaltsrikin og austurhluta
Póllands? Sagði t. d. hr. Halldór Kiljan Laxness ekki í Reykjavíkur-
málgagni Konmiúnista sem svo, að menn mættu vera þakklátir fyr-
ir svo fyrirhafnarlitla útþenslu liinnar kommúnistísku blessunar?
Eða kannski að önnur eðlislög gildi á íslandi en í Póllandi?! Þegar
Kuusinen setti á stofn leppstjórn fyrir Rússa „yfir Finnlandi“ með
atbeina lítils hóps finnskra kommúnista gegn sameinaðri svo að
segja allri þjóðinni, og komst varla inn yfir landamærin með
„stjórn“ sina, þá var talað um hann í „Þjóðviljanum“ sem frelsis-
hetju þjóðar sinnar og hinn rétta stjórnanda hennar. Ætli þeim,
er þannig tala, sé ekki trúandi lil að þiggja hjálp Rússa, ef tiltæki-
leg væri, til að „frelsa" íslenzku þjöðina, án tillits til hennar
eigin vilja?
Þér minnizt, kæri áskrifandi, á „húsbændur“ JARÐAR og eig-
ið sýnilega við einhverja „auðvaldsburgeisa". JÖRÐ þjónar eng-
imi nema heill og liag þjóðarinnar eftir sannfæringu ritstjórans eins.
Hins mættuð þér vera minnugri, að íslenzkir kommúnistar hafa
beinlínis komið fyrir sem „sprellikarlar“ í höndum erlendra hús-
bænda í þeim mæli, að hneykslaðir „áhorfendur” hafa þó eklci get-
að varizt hlátri. Þetta skal vendilega sannað hér í JÖRÐ, ef með
þarf. Annars ætti að nægja að minna á hina glænýju opinberu yfir-
lýsingu hinnar alþjóðlegu miðstjórnar Kommúnista, í Moskva, um
að húsbóndarétturinn sé eftirgefinn. Sjálfur „Þjóðviljinn" liefur eft-
icfarandi yfirskrift á grein sinni um upplausn Alþjóðasambands
Kommúnista: „Stjórn Alþjóðasambandsins lýsir þvi yfir, að Komm-
únistafl«kkarnir séu ekki lengur* bundnir við samþykktir þess og
fyrirmæli." Töldu islenzkir kommúnistar sig þá ekki „bundna“? En
* Auðkenning vor. R i t s t j.
Jörd
183