Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1939, Side 26

Eimreiðin - 01.10.1939, Side 26
370 DRAUMARNIR RÆTAST eimheiðin Leiðin var ekki löng þangað út eftir, og upp höfðann la brattur troðningur. Valur gekk léttilega upp. Er þangað koni, svipaðist hann fyrst um og kastaði mæðinni, en stefndi síðan á ákveðinn stað utiu’lega í höfðanum. Þar tóku við klettar, en inni á milli þeirra sá á loðnar grastór. Hann fetaði sig niður klettaskoru og var von bráðar kominn niður á eina grastóna. Uppi yfir gnæfði hár klettur, er slútti fram yfir sig, og a tvær hendur skýldu klettar, en framundan blasti fjörður- inn við. Þetta var helgidómur Vals. Hann settist og hagræddi sér og hugsaði um leið, að ef til vill yrði þetta í síðasta skifti um margra ára skeið, sem hann kæmi þangað. Nú voru draumar hans að rætast. Nú loks hafði hann safnað nægum peningum til að geta siglt og stundað áhugamál sitt, málaralistina. Og einmitt þessi staður hafði altaf haft dýpst áhrif á hann. Útsýnið þar hafði altaf gefið honum nýjan þrótt, nýjar hug- myndir og þrek til að halda fast við áform sitt, að fullkonin- ast í listinni. Hann rendi augunum til hafs. í fjarska, út við fjarðarmynnið, sást hið tignarlega Sæfell. Og honum fanst það jafnvel fegurra nú en nokkru sinni fyr. Hann hafði svo oft málað það, í bjartri, hlýrri fegurð og þunglamalegri óveðursumgjörð, en hann varð aldrei ánægðui með verk sitt. Myndin af því ásótti hann, en hann gat aldrei fest það a léreftið eins og hugsýnin birtist honum. En nú, nú ætlaði hann að skapa ógleymanlegt listaverk, og af þessu fjalli fyrsl og fremst, sem eins og ímynd staðfestunnar hafði gefið hon- um þrek til að vera listinni trúr. Hann Iygndi aftur augunum og hallaði sér aftur á bak, til að láta geisla sólarinnar baða andlitið alt. Árin, sem hann hafði barist, stundirnar og augnablikin, sem honum hafði leiðst við vinnuna í kaldranalegu og óblíðu veðri, fengu nu á sig fagran blæ endurminninganna. Hann hugsaði hlýtt til margra stunda við vinnuna og skemtilegra atvika. Hann hafði verið trúr ásetningi sínum. Hann hafði barist og sigraö> og nú loksins áttu draumar hans að rætast.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.