Eimreiðin - 01.10.1939, Qupperneq 65

EIMnEIÐIN
JÖKLARNIR — FRAMTÍÐARLAND
409
garðs íslendinga —- Þingvalla. Á þessum slóðum er fjölskrúð-
ugt fuglalíf og möguleikar til skóggræðslu. Væri þarna ótæm-
andi verkefni fyrir fjallamenn.
Tuttugu ár á fjöllum — 3 mánuðir 20 sinnum: skin og
skúrir, þokur, sandbyljir, bláar nætur og útsýnið af tindin-
unr! Átján ára sér maður fjallið í fjarska, æfintýrin, fegurðina
°g hnarreista hesta. Svo koma viðfangsefnin: sandbleytur í
jökulám, viðsjárverðar jökulsprungur, maður lærir að rata
eftir eðlisávísun og sjá veðráttuna fyrir.
Þetta er ekki alt. Síðar sér maður, að til eru önnur viðfangs-
efni óleyst á fjöllum, alvarleg málefni, dýrindis jarðefni og
niálrnar, hita- og aflgjafar, sem breyta viðhorfi lífsins.
Með þekkingunni hverfur hið óvissa — að loltum er jarð-
fastur verulejkinn eftir: fullvissan um, að þjóðin sé á villigöt-
um, hafi týnt því mikilsverðasta í hinni hamslausu leit að
stundargæðum.
Sambandið milli náttúrunnar og þjóðarinnar er rofið, jafnvel
niargir þeir, sem enn freista lífsins í skjóli fjallanna, álíta dal-
inn fangelsi, og oss, sem komum með hávaða og hringl
sumargestsins, plágu. Snöggar lífsvenjubreytingar eru hættu-
legar, valda rótleysi og sjúklegri græðgi í hættulegar nautnir.
Hvern hefði dreymt hér um þjófa- og drykkjumannahæli fyrir
n0 árum? Hættan er hinsvegar auðsæ i þvi að lifa of tilbreyt-
ingalausu lífi. Framtaksþrá unglingsins verður að óknyttum
— draumalifið sefasjúkt. Að fráskildri sjósókn er ekkert
heilbrigðara ungu fólki en fjallaiþróttir. Allar íþróttir eru
barflegar, en margar staðbundnar um of.
Ef vér nemum fjöllin á ný, þá mun það færa dalabóndanum
nýtt líf og tilverumöguleika, en ferðalög, sniðin eftir lífsþæg-
indum, eiga að leggjast niður: hringferða-holtarölt hins prúð-
búna og teprulega lýðs, sem spyr til vegar á kortlögðu landi
Q6 „finnur" ný lönd við alfaravegu.
fsland er land þeirra, sem ferðast á eigin spýtur. Harðgert
fólk, sem kann að liggja úti sumar og vetur, lætur aldrei bug-
ast og klæðir sig eftir árstiðum. Fjallaþjóð, sem ekki kann að
hlifra, er aumkvunarverð. Hið sanna ferðafólk hefur ávalt og
alstaðar flúið hið mjóleggjaða „andlitslausa“ fólk, og nu er
svo komið, að einungis hinir erfiðustu tindar, sem eftir eru