Eimreiðin - 01.10.1939, Qupperneq 98

442
RITSJÁ
eimreiðin
ara að kynna sér sögu Færeyinga rækilega og veita i henni fræðslu neni-
endum sinum. En allmikið mun á skorta að svo sé enn sem komið er.
Þessi liók er tilvalin handbók islenzkum kennurum, og ættu ]ieir að afla
sér hennar, — og reyndar allir, sem láta sig varða sögu og lif þessarar
nákomnu frændhjóðar vorrar. Sv. S.
THE HISTORY OF SCANDINAVIAN LITTERATURES. Edited by Fred-
erika Blankner, New York 1038 (Dial Press). Svo virðist sem bókmentum
íslands sé stöðugt veitt vaxandi athygli meðal amerískra mentamanna.
Vafalaust er ]iað mikið að þakka starfsemi íslenzkra fræðimanna við
ameríska háskóla og aðrar mentastofnanir. I>ar starfa nú nokkrir slíkir
islenzkir fræðimenn, og meðal lieirra er íslendingurinn Richard Reck
allstórvirkur. Eitt dæmi þessa er sá mikli skerfur, sem hann leggur til
þessarar hókmentasögu Norðurlanda, sem er mikið rit og vandað, XIV
+ 407 bls. að stærð, í stóru 8vo broti.
Dr. Richard Beek, prófessor i Norðurlandamálum og Norðurlanda-
bólimentum við háskólann i Norður-Dakota og forseti norrænu-deildar-
innar þar, hefur hér unnið þýðingarmikið verk, til þess að kynna Norð-
urlöndin, og þá fyrst og fremst ísland, meðal enskumælandi þjóða í
Vesturheimi. Hann hefur ekki aðeins samið þann hluta bókarinnar, seni
fjallar um islenzkar bókmentir að fornu og nýju og vestur-islenzkar
bókmentir, heldur einnig kaflann um norsk-ameriskar bókmentir og
kaflann um finskar bókmentir. Yfirlit hans um íslenzkar og finskar nú-
tíðarbókmentir mun vera það itarlegasta, sem völ er á i Ameriku á
ensku, enda er þess getið i formála bókarinnar, að allmiklu meira rúm
hafi hlutfallslega verið veitt til þessara yfirlitskafla en annara, vegna
þess hve lítið var áður til á ensku um þessar greinar norrænna hók-
menta.
Á rúmum fimmtiu hlaðsíðum rekur dr. Beck sögu íslenzkra hókmenta
frá fornöid til vorra daga. Frásögn lians er skýr og gagnorð. Fyrst er
kafii um Eddurnar og fornskáldin, þá annar um íslendingasögur og
sagnaritun fram undir 1300. Timabilinu frá 1300—1540 er lýst i sér-
stökum kafla og í öðrum siðbótartímanum til endurvakningar íslenzkra
liókmenta um og cftir miðja 18. öld. Timabilið frá 1750 til 1835 er rakið
i næsta kafla, og tekur þá við lengsti og itarlegasti kaflinn, um bók-
mentir siðustu hundrað áranna, þróunina og hina vaxandi fjölbrejdni
i islenzkum skáldskap á þessu timabili. Loks eru nokkur niðurlagsorð.
Þó fljótt vcrði að fara yfir sögu og á margt að drepa i stuttu máli, cr
hér sainankominn mjög mikill fróðleikur um íslenzkar bókmentir, og
heildarmyndin glögg og góð. Höfundurinn hefur sýnilega jafnan haft
það fj'rir augum, að hér ætti fvrst og fremst að vera um stutta alfræði-
lega greinargerð íslenzkra bókmenta að ræða og hagað sér eftir því.
Þessvegna ber eðlilega mikið á upptalningum nafna á höfundum, einkum
meðal jmgstu skáldakj'nslóðarinnar. Flestir fulltrúar ljóðlistar, skáld-
sagnagerðar og leikritagerðar, sem nokkuð verulega hefur kveðið að til