Eimreiðin - 01.10.1939, Síða 99

EIMREIÐIN
UITSJÁ
443
bessa, eru hér upp taldir. Enn má geta þess, að þættir dr. Becks um is-
lenzk-ameriskar, norsk-amerískar og finskar bókmentir eru hrein gull-
oáma fyrir þá, sem fræðast vilja, og mundu margir einnig hér heima
auka mikið við bókmentaþekkingu sína með því að lesa þá, enda þótt
bókin sé fyrst og fremst ætluð Ameríkumönnum.
Bókmentasaga Norðurlanda er einhver róttækasta sönnun þess nána
skyldleika, sem er á milli Norðuriandaþjóðanna. Norræn-amerísk hók-
uientasaga sýnir hvað eftir annað livernig viðfangsefni hinna norrænu
rithöfunda í Vesturheimi eru norræn saga, tunga og menning upp aftur
°g aftur í ótal margbreytilegum útgáfum. Og það er eins og dragi úr
hinni riku þjóðar-einstaklingshyggju heimalandanna þarna vestur í
hjóðahafi nýja heimsins, og hún leysist stundum upp í eina samnor-
r*na tilbeiðslukend. Þessvegna getur t. d. íslendingurinn Óskar Ólafs-
s°n, eftir aldarfjórðungs dvöl í New York, sent frá sér ljóðasafnið
Flora Danica, þar sem aðalyrliisefnið er Danmörk og dönsk menning,
an þess að komi á nokkurn hátt i hág við þjóðareðli hans sem íslend-
lngs. Yfirleitt er ákaflega fróðlegt að kynnast liinni frjóu bókmenta-
starfsemi norrænna rithöfunda í Vesturheimi, og ég hef ekki rekist á
neina eina bók, sem betur er fallin til að læra af í þessum efnum en
bessa nýju hókmentasögu Norðurlanda. Hún er að vísu nokkuð dýr, nál.
kr., með núverandi gengi doliarsins, en einmitt vegna norræn-amerísku
hókmentakaflanna er hún nauðsynleg cign öllum þeim, sem stund leggja
a norrænar bókmentir eða hafa á hendi kenslu í þeirri grein. Sv. S.
Gunnar Gunnarsson: TRYLLE OG ANDET SMAAKRAM. Kbh. 1939
(Gyldendal). Þrjár smásögur um dýr, hver annari fallegri, hefur þessi
siðasta bók Gunnars Gunnarssonar að færa lesendunum. Sögurnar lýsa
hreytni mannanna við liinar veikari verur, sem þeim eru faldar til um-
sjár, og út frá efninu getur athugull lesandi dregið ýmsar ályktanir
nm lífiö, þar sem höf. gerir örlög dýranna að tákni um örlög og æfi
beirra, sem minni máttar eru og verða þvi undir, ef alúð og miskunnsemi
fær ekki að ráða. Sögurnar eiga erindi til allra i sínum yfirlætislausa
emfaldleik og ekki sízt til æskumannanna, enda eru aðalpersónurnar
ílestar börn, auk dýranna sjálfra. Alvara og ábyrgðartilfinning gagnvart
hinum veiku og vanmátku einkenna þessi þrjú fyrirferðarlitlu, en ósviknu
listaverk. Sv. S.
Önnur rit, send Eimreiðinni:
ÁRBÓK HINS ÍSLENZKA FORNLEIFAFÉLAGS 1937—1939. Rvk. 1939.
Steincirimiir Matthiasson: FRÁ JAPAN OG KÍNA. Ak. 1939 (Edda).
ÍSLENZKAR ÞJÓÐSÖGUR, II. bindi. Safnað hefur Ólafur Davíðsson.
Ak. 1939 (Þ. M. J.).
Sigurd Hoel: SÓL OG SYNDIR. Rv. 1939 (Svan & Kristján).
Guy de Maupassant: FLÓTTAMENN. Ak. 1939 (Edda).