Eimreiðin - 01.07.1959, Blaðsíða 49

EIMREIÐIN
191
ekki margmáll. Það kemur varla fyrir, að hann segi neitt nerna
»Huh“, sem þýðir ýmist já eða nei, eftir því sem við á. Fólkið
skiptir sér líka lítið sem ekkert af honum og talar aldrei við
lann, nema nauðsyn beri til.
Hann vinnur fjósverkin og annars hitt og þetta, sem til
fellur, og er oftast einn einhvers staðar úti við. Þegar hann
ei "'ni, liggur hann oftast nær aftur á bak uppi í rúminu
sínu.
Helpan hefur tekið eftir því, að þegar hann er úti, kemur
fHh', að hann rauli eitthvað, en inni heyrist aldrei neitt til
,lans. Eins hefur hún séð, að hann tyggur tóbak, þegar hann
Cl úti, en hann hlýtur að taka tóbakstöluna út úr sér í hvert
skiPti, sem hann fer inn í bæinn, því að inni sést hann aldrei
111 e'h tóbak uppi í sér.
Hún hefur tekið eftir þessu án þess að hugsa neitt út í það,
Pvi að henni kemur þetta ekkert við, og hún hefur engan
Serstakan áhuga á gerðum Jónatans gamla. Hún veit ekki,
t' ers vegna hann er á Horni, eða hvernig hann er tengdur
e®a skyldur hinu fólkinu. Það nefnir hann ekki einu sinni
111 c'h nafni, heldur segir það „gamli maðurinn“ eða „hann“.
Það er garnan að skola ull, þegar gott er veður og áin er
c'kki í of miklum vexti. Árniðurinn vefst saman við hugsanir
lnanns eins og undirspil við söng, og smátt og smátt fer mað-
Ur að hu gsa í takt við straumlagið. Straumurinn skiptir lit-
|lrn í sífellu, eftir því sem hann líður áfram eftir ójöfnum í
j °tninum og fram hjá steinum við bakkann. Dagsbirtan
reytir líka útliti hans smám saman, eftir því sem sólin færist
Hii himinhvolfið.
Hún liggur á hnjánum á strigapokunum utan af ullinni
°§' togast á við strauminn um hvert einasta þvæli. Fólkið uppi
1 kakkanum fjarlægist meir og meir í vitund hennar. Hún
'eiður eitt með straumniðnum.
Hún er fimmtán ára. Flún er orðin stór, orðin „fullorðin",
að því
er fólkið segir. Að minnsta kosti er hún farin að vinna
Hir sér og fær kaup eins og hver önnur vinnukona. Hana
le,llr dreymt um það í mörg ár að verða fullorðin. Oft hef-
jn hún lagt niður fyrir sér, hvað hún ætlaði að gera þegar
'n væri orðin stór. Vanalega dreymdi hana þá um falleg