Eimreiðin - 01.07.1959, Page 51

EIMREIÐIN
193
Hann stekkur aí baki og ber harkalega að dyrum. Spyr eftir
horgerði og segir, að konan sín sé lögzt, en hefur hvorki
fréttir að segja né spyr neins.
Honum er borið kaffi, og hann drekkur það í flýti, á með-
‘ln Þorgerður fer í reiðfötin. Svo er hún tilbúin, og þau ríða
a stökki niður traðirnar.
Þær Jónína verða einar eftir í bænum. Það er ekki mikið
oei'a, því að vorverkin eru búin og heyskapurinn ekki
byrjaður. Jónína gefur sér tíma til þess að setjast inn á rúm
°o opna saumakassann sinn og grípa ögn í að hekla blúndu.
bað hefur hrtn annars aldrei gert nema síðari hluta sunnudags.
Það er eins og andrúmsloftið í baðstofunni breytist smátt
°o smátt, eftir því sem á daginn líður. Jónatan gamli kemur
lrin> sezt á rúmið sitt og fer allt í einu að raula, rétt eins
°o hann héldi sig vera úti. Og Ásmundur fer rit eftir kvöld-
"iat og kemur ekki aftur fyrr en um klukkan ellefu.
Ásmundur er bóndinn. Hann er sonur Þorgerðar. Hann
r>1 ehki líkur móður sinni fremur en Jónína. Hann er ljós-
‘eiður og bláeygur, hægur í fasi og fámáll, en þó hefur telp-
an heyrt hann tala við Þorgerði á kvöldin, jiegar lokið er
Verkum. Það kemur fyrir, að Þorgerður sezt niður í eldhús-
lnu, þegar búið er að þvo upp eftir kvöldmat, og þá sezt
rnundur niður á nróti henni. Jónína fer þá vanalega inn
jH'r og telpan með henni, en ómur af samtali mæðginanna
> rist öðru hvoru inn göngin.
hegar Þorgerður er farin, er eins og Ásmundur Iiafi enga
eirð 1 sér í bænum. Hann er úti allan daginn nerna rétt á
ln‘úum, og á kvöldin fer hann í gönguför eitthvað út í busk-
lUm helpan veit ekkert, hvert hann fer og spyr heldur ekki
an því.
^ Jónína verður glaðlegri þessa dagana. Það kemur fyrir, að
hekl
§eri að gamni sínu við telpuna, og hún kennir henni
1Ir*unstur, sem er reglulega fallegt og þó nokkuð erfitt.
punni fer að falla miklu betur við hana en áður. Hún
ekk^Ur nðruvisl um hæinn, réttir betur úr sér og lokar
;rh ^ au^un 11111 eins °fr °g áður. Á kvöldin opnar hún eldhiis-
ogann og hallar sér út um hann og horfir löngum og löng-
m niður í sveit.
13