Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1936, Síða 164

370
Bækur.
IÐUNN
Það má raunar yfirleitt segja, að kvæðin séu elcki illa
ort, þ. e. a. s. þau hafa ekki mikla rímgalla, ekki mikil mál-
lýti eða stórkostlegar hugsanavillur, þar sem annars er um
hugsun að ræða, og þau eru ekki leiðinleg lestrar, en skáld-
skap og listræna meðferð brestur mjög viða. Að loknum
lestri verður lesandanum líkt innan brjósts og hann kæmi út
úr mangarabúð, þar sem nóg væri af glingri, ekki ljótu út-
lits, en fánýtu.
Annað hvort er, að ljóðlind Davíðs er að verða þurausin,
og er það helzt til snemt, eða hann vandar sig ekki uem
skyldi og treystir á lýðhyllina, og þykir mér það fult eins
líklegt. Kvæði hans hafa ávalt verið ausin gegndarlausu
lofi, en svo að segja aldrei hlotið neina gagnrýni. Slíkt er
skáldum ekki vænlegt til þroska, og mörgum hefir verið spilt
með slíku athæfi. Þau fara að ganga í þeirri dul, að þau
þurfi engu við að bæta, þau séu fullkomnunin sjálf. Davið
hefir notið svo mikillar hylli, og enda sýnt svo mikla hæfi-
leika, að honum má ekki líðast að yrkja eins og óbrotið
hversdagsskáld, eins og hann hefir gert í þessari bók. Til
slíkra manna verður að gera miklar kröfur. En ef hann
hvorki getur sett markið hærra, né vill, er honum öldungis
óhætt að steinhætta að yrkja.
Jóhann Sveinsson frá Flögu.
Jakob Jóh. Smári: Handan storms og
strauma. Félagsprentsmiðjan, Rvík, 1936.
Jakob Smári hefir áður gefið út eitt ljóðakver. Ritinu
var ekki að verðleikum gaumur gefinn, og var þó auðheyrt,
að hann náði óvenju-fallegum lýriskum tónum. Síðan hafa
kvæði eftir hann verið að birtast við og við, og munu flest
þeirra vera í þessari nýju ljóðabók.
Kvæðin í bók þessari eru næstum eingöngu lýrisk. Lýrik
Smára, þar sem hún er bezt, er tær og sviphrein. Það hvílir
mikil heiðríkja yfir ljóðlendum hans. S'tundum dregur að
vísu blökk ský yfir sjónhringinn, en oftast sér skáldið gegn-
um skýin og út í heiðrilcjuna, og gegnum öll kvæðin r.jáum
vér fagra og göfugmannlega sál skáldsins, sem sér hið stóra
í hinu smáa.
Þar, sem Smári nær fínustu tónunum úr hörpu sinni, eig-