Hlín - 01.01.1954, Qupperneq 41

Hlín
39
Guðmundsdóttir frá Strönd. — Þegar margt var boðsgesta
var oft slegið upp skúr, eða svokölluðum veisluskála til
borðhalds, en inni í bænum, í búri og eldhúsi, var mikið
að starfa. Mikið þurfti líka að laga af kaffi. — Kaffikvörn
átti amma, mikinn kostagrip, smíðaða af Ólafi, föður
Sigurðar á Kirkjubæjarklaustri, síðar í Kaldaðarnesi. —
Amrna notaði þessa kvörn allan sinn búskap, og lánuð
var hún víða, þegar mikið þurfti að rnala af kaffi. —
Amma gaf mjer svo kvörnina, þegar hún fór til Reykja-
víkur, og enn malar hún svo fljótt og vel, að engar kaffi-
kvarnir, handsnúnar, þekki jeg henni jafnvirkar.
Mjer er nokkuð skylt málið til að bera mikið lof á
heimilið í Þykkvabæ, en jeg veit þó, að mjer er skylt að
viðurkenna og þakka Guði fyrir, hvað jeg átti gott æsku-
heimili. — Jeg veit, að móðir mín var fyrirmyndar eigin-
kona, móðir og húsmóðir, hún var rík í trú sinni og kær-
leika. — Foreldrar hennar hafa líka vitað hvers þau máttu
af henni vænta, þegar þau hættu blómlegu búi og fluttu
tií hennar. — Sambúð og samstarf var líka ágætt. Þau
virtu altaf vel föður minn, sem var prúðmenni og greind-
ur vel. — Þegar afi og annna komu á heimilið, voru þau
milli 50—60 ára, við allgóða heilsu, og þá ljetti af þeim
öllum búsáhyggjum. Þau voru glaðvær og skemtileg,
Myndarleg í sjón og reynd, vel virt af eldri og yngri. —
Við systkinin urðum 7, annna var ljósa þeirra, sem fædd-
ust eftir að hún kom á heimilið. — (Við tvö þau elstu fædd
áður). — Amma dvaldi stundum tíma og tíma utan hemil-
is, stundum hjá sængurkonum, en sjaldnar var hún sótt
til þeirra eftir að hún fluttist að Þykkvabæ, því lærð Ijós-
móðir var þá nýskipuð í hjeraðið, en veiku fólki þótti gott
að hafa hana hjá sjer, og til veikra skepna var hún oft sótt,
sjerstaklega ef greiða þurfti fyrir með fæðingu. — Auk
þess fór amma í heimsókn til barna sinna, er í grend
voru. Gissur bjó á Hunkubökkum á Síðu (en dó nálægt
1910). Þuríður bjó lengi á Fossi í Mýrdal, gift Einari Ein-
arssyni, en Pálína bjó á Síðu, þar til þau hjón fluttust til