Hlín - 01.01.1954, Qupperneq 68

66
Hlin
Heilbrigðismál.
Lítið eitt frá lífi og starfi hjúkrunarkonu.
Ritstjóri „Hlínar" hefur farið þess á leit við mig, að jeg
segði lesendum hennar eitthvað af starfi mínu. — Þetta
mun jeg nú leitast við að gera, í þeirri von að pistillinn
muni e. t. v. verða einhverjum til gagns eða ánægju. —
Mjer þykir vænt um „Hlín“, síðan jeg var útsölumaður
hennar á Kristneshæli, og vil gjarnan gera henni greiða.
— En menn verða að taka viljann fyrir verkið, því æfisaga
mín er samofin hjúkrunarstarfinu, og þeir sem tala of
mikið um sjálfa sig, þykja stundum leiðinlegir. — Þetta
vil jeg biðja ritstjórann að athuga, áður en greinin verð-
ur tekin til birtingar.
Jeg var nýlega orðin 17 ára, þegar jeg var ákveðin í því,
hvaða æfistarf jeg vildi velja mjer. — Atvik til þess voru
þau, að þegar jeg var á kvennaskóla á Norðurlandi, veikt-
ist ein skóla- og herbergissystir min, og í minn hlut kom
að rjetta henni hjálparhönd. — Eftir það kvikaði jeg ekki
frá því marki að verða lijúkrunarkona. — Og ekki varð
heldur neinn til að telja mjer hughvarf. Móðir mín var
þá dáin, og faðir minn var dætrum sínum of góður og
eftirlátur til þess, að hann legði stein í götu þeirra á
nokkurn hátt. — Mjer var gefin bókin „Hjúkrun sjúkra"
eftir Steingrím Matthíasson, og hana las jeg spjaldanna á
milli, og reyndi að afla mjer meira lesmáls um líkt efni,
þótt ekki gengi það greiðlega.
19 ára gömul byrjaði jeg hjúkrun á Laugarnesspítalan-
um undir stjórri þeirra Sæmundar Bjarnhjeðinssonar og
Harriet Kjær. — Þá voru á Laugarnesi um 40 sjúklingar
og sumir mikið veikir. — Við vorum tveir hjúkrunarnem-