Hlín - 01.01.1954, Side 76
74
Hlin
Nágrannaþjóðum okkar, bæði Engilsöxunr og Norður-
landaþjóðunum, er það löngu ljóst, að stofnanir handa
öllum eru ríki, bæ og einstaklingum ofviða, og lrafa fund-
ið leiðir, sem eru ódýrari og vinsælli. — Ein af þeim er sú,
að ráða konur til að lreimsækja gamla fólkið 2—3 sinnum
í viku og hjálpa því nreð ýmislegt 2—3 tíma hvert sinn. —
J?essa hjálp veita konur og stúlkur, sem ekki hafa neina
sjermentun, en vilja vinna að líknarmálum, vilja gera
gagn. Ástæður þeirra ieyfa það. — „Margt vel efnað fólk
gaf sig fram, er við auglýstum. — Fengu færri en vildu. —
Við greiðum þessu fólki tímakaup. — Gamla fólkið er
ánægt með þessa tilhögun, og við líka,“ segir sagan. —
Það borgaði sig áreiðanlega fyrir ríki, bæi og sveita-
fjelög að hlaupa hjer undir bagga. — Þetta ástand er að
verða óþolandi vandræðamál, sem þarfnast skjótrar úr-
lausnar. — Tryggingalöggjöfin er ágæt, en henni er að
verða ofraun að bæta úr öllu. — Sjúkrahúsin eru yfirfull
jafnóðum og þau rísa af grunni, og elliheimilin sömuleið-
is — og sjúkrasamlögin eru að kikna undir sínum þungu
byrðum.
Er það æskilegt eða holt fyrir þjóðarheildina, að varpa
allri sinni áhyggju upp á sjúkrahús, barnaheimili og
elliheimili?
H. B.
Kveðja til Eyjafjarðar.
Þú ert af góðum gjörður,
geymdir unga mig,
blíður Eyjafjörður,
blessi Drottinn þig!
*
M. R. J.