Hlín - 01.01.1954, Qupperneq 86

84
Hlin
hannyrðastofur í Reykjavík þau. — Fyrstu verðlaun hlaut
Kristín Þorgeirsdóttir, Vopnafirði, (12 ára), fyrir þrí-
hyrnu, kjól og lítinn bolta, alt mjög haglega gert. — Ann-
ar þátttakandi, sem vakti sjerstaka athygli, er Halla Ein-
arsdóttir, Selfossi, (12 ára). — Á hennar spjaldi er kjóll,
vettlingar, Iilýrapils, tréfill og herðatrje. — Allir eru mun-
ir þessir svo litlir, að með lagni má raða þeim á einn óg
sama eldspýtustokkinn. — Hlýrapilsið er t. d. 12 mm. á
hæð og eru hlýrarnir meira að segja tvílitir.
Þarna eru treflar, kjólar, pottaleppar, sokkar, eyrna-
skjól, leppar, karfa, vesti, tátiljur, brjóstahaldari og fjöldi
annara muna, sem kæmi sjer vel á hverju heimili, þ. e. a.
s. dverg-heimili. Einir belgvettlingar eru 15 mm. Margt
er þarna svo fíngert, að erfitt er að átta sig á, hvort um
hekl eða prjón er að ræða. — Við sumt liafa verið notaðir
vírprjónar, sem þátttakendur hafa sjálfir búið til.
Já, íslenskar hannyrðir eru ekki á flæðiskeri staddar
eftir þessu að dæma!
Jón Pálsson liefur tekið fyrir margvísleg verkefni í
þætti sínum, og eru þau nú kontin alimikið á annað
hundrað þau tvö ár, sem þátturinn hefur verið iðkaður.
Honum berst fjöldi brjefa með ósk um leiðbeiningar
eða aðra fyrirgreiðslu. — Þannig fjekk hann fyrsta árið
1800 brjef frá 1300 börnum (það elsta var að vísu 58 ára!),
og þetta ár verða brjefin ekki færri. — í fyrstu voru brjef-
ritarar aðallega á aldrinum 7—11 ára, en nú eru 12—15
ára unglingar f jölmennastir. — Ef efni brjefanna er þann-
ig, að ætla má að fleiri geti haft not af því en brjefritari
einn, tekur Jón Jjað upp í þættinum, annars skrifar hann
hlutaðeiganda.
Frjettir af saumanámsskeiðum.
Ritstjóri „Hlínar" hefur óskað eftir að fá frjettir af
fyrirkomulagi á námsskeiðum Jreim, sem jeg hef unnið