Hlín - 01.01.1954, Qupperneq 104

102
H lín
— Heimili þeirra hafði verið í góðu lagi, starfið gekk vel,
og þau nutu lífsins við góðar aðstæður. — En eitthvað
vantaði samt í alt þetta. — En þegar þau kynnast hinni
Siðferðilegu endurreisn, tók sú spurning að leita á pró-
fastinn, hvað væri athugavert við hann sjálfan. og á hvern
hátt hann þyrfti að breytast til hins betra. — Og sjálfs-
prófunin sannfærði hann um, að kann væri harðstjóri, —
ráðríkari á heimilinu, en hann hefði nokkurntíma hugs-
að út í sjálfur. Þetta hafði ef til vill dulist honum vegna
þess, að bæði konan hans og allir aðrir höfðu eiginlega
gengið út frá því sem sjálfsögðu, að hann ætti að ráða
öllu, sem hann vildi ráða. — Hann gerði meira en að
hugsa málið. Hann einsetti sjer að fylgja handleiðslu
Guðs, leggja út á braut sjálfsafneitunarinnar og breyta
um líf og hætti. — Konan hans einsetti sjer hið sama, og
upp frá þessu kemur alveg nýr andi inn í heimilislífið. —
Svipaða sögu hafa fleiri hjón að segja.
En það eru ekki aðeins hjón, sem orðið hafa sátt aftur,
fyrir áhrif þessarar hreyfingar. — Hún hefur átt mikinn
þátt í að vekja vináttu milli þjóða, sem borist höfðu á
banaspjótum í styrjöldinni miklu. — Eitt atvik frá Caux
sýndi mjer þetta vel. — Þar kom hópur af ungu fólki frá
Danmörku og Þýskalandi. — Það tók þátt í sjónleikjum
og söngvum. — Jeg heyrði unga, danska stúlku lýsa þeim
áhrifum, er hún hafði orðið fyrir í Caux. — Að vera innan
um Þjóðverja, — látum það vera. En að taka þátt í
söngvum og leikjum með þýskum æskulýð, meira að
segja að syngja þjóðsönginn með þeim, — Jxið ætlaði að
verðahenni ofraun. — En hreinskilin sjálfsprófun, bæn og
samtöl við góða vini, alt þetta hjálpaði henni til að sigra
sjálfa sig, og svo fóru leikar, að hún gat litið á unga fólkið
frá Þýskalandi sem nákomna, kristna vini.
Eitt af því undraverðasta við siðferðisvakninguna, er
það, hvernig hún hefur hvað eftir annað kornið Jdví til
leiðar, að andstæðir aðilar, svo sem verkamenn og vinnu-
veitendur í kaupdeilum, hafa ræðst við í bróðurlegum