Hlín - 01.01.1954, Side 124

122
Hlin
Skógræktarfjelag ísfirðinga annast um, en Kvenfjelagið
,,Ósk“ Ijet girða þennan reit fyrir mörgum árum, löngu,
löngu áður en hinn almenni skógræktaráhugi kom til
sögunnar. B. A.
Barnastarfið á Dalvík.
Það skiftir víst áratugum síðan konur í Kvenfjelaginu
„Tilraun" í Svarfaðardal hreyfðu því, að æskilegt væri að
kristilegt barnastarf væri rekið á fjelagssvæðinu. Samþykti
I jelagið á sínum tíma að beita sjer fyrir því að einhverju
eða öllu leyti, og vildu leggja fram fje til þess, ef þörf
krefði. — En lítið varð úr framkvæmdum í bráð. — Akr-
arnir voru að vísu hvítir, en verkamennina vantaði. —
Það var gamla sorgarsagan. — Leið svo og beið fram að
1944. — Þá um haustið var skipulagt starf hafið á Dalvík.
— Húsnæði fjekst í barnaskólahúsinu, forstöðunefnd var
kosin til að standa fyrir framkvæmdum í umboði fjelags-
ins, og fyrir áskoranir forstöðunefndarinnar og sóknar-
prestsins tók Vald. V. Snævarr, fyrrum skólastjóri, er þá
bjó á Dalvík, að sjer að sjá um samkomuhald. — Þann
vetur (1944—45) voru haldnar samkomur hálfsmánaðar-
lega í skólahúsinu og barnamessa á Pálmasunnudag í
Uspakirkju. Messuna flutti sóknarpresturinn, síra Stefán
Snævarr. — Vorið 1945 fluttist Valdimar fram í Velli,
og hefur síðan átt þar heima. — Varð þá strax óhægara
um vik fyrir hann að standa fyrir samkomuhaldi. — Aldrei
liefur starfið Jró fallið niður að fullu og öllu, en oft hefur
ófærð og lasleiki lamað framkvæmdir um lengri eða
skemri tírna. — Einn veturinn hefði starfið sjálfsagt lagst
niður að öllu leyti, ef Sigríður Sigurðardóttir á Brautar-
hóli hefði ekki hlaupið í skarðið og annast um fram-
kvæmdir í veikindaforföllum. — Veturinn eftir tók Valdi-
mar aftur upp starf að nýju, og síðan hefur hann talist
standa fyrir samkomunum. — En þess ber með jrakklæti