Hlín - 01.01.1954, Qupperneq 140

138
Hlín
af landinu, urðum fljótt samrýmdar, og eitt vil jeg segja, að þar
datt engum í hug að þjera, og jeg hygg að andrúmsloftið í stof-
unni hefði orðið þyngra, ef sá siður hefði verið við hafður.
Allan tímann, sem jeg lá þarna, vorum við þær sömu í 6 rúm-
um, en í hinum fjórum var oft skift um sjúklinga, en andinn í
stofunni hjelst altaf sá sami, að mjer fanst, og samúðin var þar
sterkasti þátturinn.
Eftir kl. 8—9 á kvöldin, eða þegar hjúkrunarliðið hafði lokið
störfum að mestu, þá var eins og byrjaði okkar „kvöldvaka“. —
Ein eldri kona þarna virtist eins og ótæmandi sjór af gátum,
kvæðum og sálmum, og var oft skemt sjer við að geta gátur og
segja fram smáþrautir og skrítlur — og það lá við, að maður
færi hjá sjer, ef kandidatinn átti erindi inn til einvers sjúklings-
ins með sprautur eða þessháttar, og sjúkrastofan kvað þá við
af hlátrum, en því var altaf vel tekið.
Kl. 10 var svo lesinn kafli úr Nýjatestamentinu og lesinn
sálmur eða vers á eftir. — Það voru tvær konur, altaf þær
sömu, sem gerðu það, og þó með erfiðleikum stundum vegna
veikinda sinna. — Sú, sem sálmana las og versin, leit aldrei í
bók, heldur þuldi heila sálma upp úr sjer, var það sú sama, sem
átti flestar gáturnar. — Þvílíkt minni!
Mjer fyrir mitt leyti fanst þessi athöfn eins og helgidómur í
vökulokin, — og svo var slökt og reynt að fara að sofa. — Þetta
minti mig á kvöldin heima hjá foreldrum mínum, því að þar
var sá siður jafnan hafður að lesa kvöldlestra allan veturinn, og
þá síðast áður en farið var að hátta, og sungu þá allir sálma
fyrir og eftir.
Gísli Jónsson, bóndi á Hofi í Svarfaðardal, skrifar vorið 1954:
Þú óskar eftir upplýsingum um, hvenær Þjóðhátíð Svarfdæl-
inga hefði verið haldin. Það var mánudaginn 3. ágúst 1874. —
Góð lýsing er af hátíðinni í „Annál 19. aldar“ síra Pjeturs í
Grimsey (IV. bindi, 3. hefti, bls. 186).
Þó jeg væri barn að aldri, tæpra 5 ára, man jeg vel allan
gang hátíðarinnar og tilhögun, svo sem það væri nýskeð, það
hefur mótast svo fast í vitund mína að undrun sætir.
Þú baðst mig að segja „Hlín“ dálítið frá sýningunni, sem hald-
in var í Hofsrjett á Sumardaginn fyrsta árið 1880.
Svo sem gamlir menn muna var veturinn 1879—80 svo veður-
blíður, að enginn mundi slíkan. — Um sumarmál snjólaust í há-
fjöll og klakalaus jörð seinni hluta vetrar.
Á almennum hreppsfundi þennan vetur var þessu sýningar-
máli fyrst hreyft, en hver hafi verið fyrsti hvatamaður þess