Hlín - 01.01.1954, Side 155
Hlín
153
afkastar mjög miklu, hann hefur einnig póstafgreiðslu og síma,
og alt er þetta unnið með hinni mestu prýði.
Ennþá er sama blessuð tíðin, það er nú meiri náðin, sem er
yfir okkur íslendingum: Við höfum nóg að borða, nóg að klæð-
ast í, og þá dásamlegu Guðs vernd að þurfa ekki að sjá á bak
sonum, dætrum og eiginmönnum á vígvöllinn. — Guð forði
þjóð vorri frá slíku! — Elín á Eyri.
Úr Hvítársíðu er skrifað sumarið 1954: Fjelagið okkar hefur
nú tekið á sína stefnuskrá að prýða kirkjurnar: Gilsbakka- og
Síðumúlakirkjur. — Fjelagið gekst fyrir samskotum í sóknun-
um, og tóku allar sóknarkonur því mjög vel. — Gilsbakkakirkja,
sem er nýendurbyggð og var vígð s.l. sunnudag, 4. júlí, fjekk
mjög vandað altarisklæði og ágætan renning á gólfið. — En
Síðumúlakii'kja eignaðist vönduð messuklæði og altarisbúnað,
sem sje: Hökul, rykkilín, altarisklæði og altarisdúk. — Sauma-
kona hjer í sveitinni saumaði þetta í báðar kix-kjurnar, og gaf
alla vinnuna. Hún heitir Ingibjöx-g Ólafsdóttir ,á Kii'kjubóli,
stjúpmóðir Guðmundar Böðvarssonar, skálds. — Ingibjörg
Halldórsdóttir, frá Síðumúlaveggjum, heklaði og gaf blúndu
utanum altarisdúkinn í Síðumúlakirkju. — Hún er nú flutt á
Akranes, var í fjelaginu okkar meðan hún var í nágrenninu
hjer á Veggjum, og er heiðui'sfjelagi okkai', en Ingibjöi'g Ólafs-
dóttir hefur aldrei verið í fjelaginu. — Konurnar eru báðar
komnar á áttræðisaldur. — Aðkomukonur, sem skoðað hafa
vinnuna á þessu, hafa lofað hana og dáðst að henni. — I. G.
Afmælisvísur til Halldóru Bjarnadóttur á áttræðisafmæli
hennar frá gömlum vini.
Bandagei'ðisbóndinn samdi braginn laginn,
allan vill hann efla haginn,
ánægju flytja í Mólandsbæinn.
Fangið ber hann fult af óska fögrum vonum
sent af landsins sönnum konum,
sem að best þær treystu honum.
J. S.