Morgunn - 01.12.1931, Qupperneq 49

M0R6UNN
175
handleggjunum, og leggja hendurnar í kjöltu mér og fann
þá, mér til skelfingar, að þær lágu á sjálfum stólnum, í
stað þess að liggja á knjám mínum. Mér þótti líklegast
að mig væri að dreyma. Eg þuklaði um alt pilsið, til þess
að leita að neðri hluta líkama míns, en hann var horfinn,
þó efri hluti hans væri sem áður . . .
„Mér leið þó eins og venjulega, jafnvel betur. Svo ef
eg hefði ekki af tilviljun orðið breytingarinnar vör, hefði
eg líklega ekkert vitað um þetta.
„Eg beygði mig áfram, til þess að gá að fótum mín-
um, en eg var næstum búin að missa jafnvægið. Við það
varð eg ennþá óttaslegnari, svo mér varð það lífsnauð-
syn, að vita, hvort mig væri að dreyma, eða þetta væri
einhver skynvilla. Þess vegna rétti eg höndina til pró-
fessors Seilings, og bað hann að segja mér, hvort eg sæti
á stólnum. Eg beið í dauðans angist eftir svarinu.
„Mér fanst eins og höndin á honum kæmi við knén á
mér, en hann sagði: „Þarna er ekkert, ekkert nema pils-
ið“. Við það varð eg enn hræddari“.
Um þriðju tegund myndbreytingar líkamningamiðla,
að líkami þeirra allur geti orðið óskynjanlegur, er það að
segja, að það hefir oft komið fyrir. Þegar eg í haust flutti
hér fyrirlestur um Mdm. d’Espérance, gat eg um það, að
þetta hefði komið fyrir um Mrs. Compton, sem H. S. 01-
cott ofursti rannsakaði svo prýðilega. Sama kona var líka
síðar rannsökuð af Dr. J. B. Newborough, og gerðist þá
hið sama. Hún var algjörlega horfin úr byrginu er líkamn-
ingurinn bað hann að fara inn í það, til þess að líta eftir
miðlinum, og það þótt hún hefði áður verið bundin vand-
lega, og endarnir negldir niður í gólfið.
Þá kom þetta líka fyrir með miðilinn Mrs. Firman.
Sálarrannsóknarmaðurinn Mr. Oxley hafði ráðið hana til
sín í eitt ár til rannsókna, og þetta gerðist á fundi, sem
hann stjórnaði.
Enn gerðist þetta líka með Mdm. d’Espérance á fundi