Morgunn - 01.12.1931, Síða 52

178
M 0 II G U N N
Pascal Forthuny.
Erinöi flutt í S. R. F. 1.
Eftir síra Kristinn Daníelsson.
[Niðurl.]
Hér á eftir lýsir nú höfundurinn 13 fundum, sem
haldnir voru, og var alt hraðritað. Telur hann, að rétt-
ast hefði verið að birta fundargjörðina í heild, en það
geti ekki látið sig gjöra, því hann hafi fyrir framan sig
300 blaðsíður, svo hann sá sig neyddan til að sníða af
þeim, og taka aðeins aðalatriði, sem einkendu innra
gildi hvers fundar, en þó er þetta lengsti kaflinn af
bókinni.
Mig langaði nú til að gefa ylckur nokkura hugmynd
um þessa fundi, en það getur auðvitað ekki orðið nema
af fáeinum fundum örstutt sýnishorn.
Fundur 17. júní 1925.
Pasc. Forthuny kemur inn í salinn, gengur nokkur
skref meðal fundarmanna og nemur staðar fyrir fram-
an einn mann, nýkominn: „Pjerre. . ., Petr. . ., Peter?“
segir hann.
Maðurinn svarar: ,,Eg heiti Petroff".
P. F. segir nú heila runu af atburðum frá bylting-
unni í Rússlandi, en það hafði ekkert sönnunargildi af
því að Petroff sjóliðsforingi var svona fljótur að segja
til nafns síns.
„Yður var gjört tilboð“, hélt Forthuny áfram, „fyr-
ir milligöngumann, sem var Rússi eða nærri því Rússi.
Eg segi ekki fullkomlega Rússi, en með rússneskum fæð-
ingjarétti. Hann sagði: „Ef þér viljið koma aftur, þá
hafið þér alt unnið; ef ekki, þá kemur tækifærið aldrei
aftur“. En þér hafið neitað afdráttarlaust".
Petroff: „Já, eg hefi neitað að koma aftur til Rúss-
lands, meðan þar eru Bolsivikkar".