Morgunn - 01.12.1931, Síða 81

MORGUNN
207
urnar; hún hefir langar og liðlegar hendur. Þessi kona hefir
alt af farið hægt i Iífinu, en samt unnið mikið; hún hefir
verið viljasterk og alt af komið öllu fram, sem hún hefir
viljað.
»Nú stendur milli yðar og gömlu konunnar lítil ljós-
hærð telpa, dálítið stálpuð; hún er með glóbjart hár, blá-
grá ljómandi falleg augu; mikið er þetta barn fallegt; hún
er löngu farin héðan; það er svo bjart í kringum hana.«
Gamla konan er móðir föður míns, en telpan er Leó-
poldina systir min, dáin 1904, þá 6 ára gömul.
Reykjavik, 10. maí 1931.
Ósannaðar livik-
sögur — en —.
[Framhald irá bls. 194.]
Nú ber þess að sjálfsögðu vel að gæta,
að slíkar sögur eru í engu landi sannaðar
neitt líkt því eins vel og ýms önnur dular-
full fyrirbrigði, og þá einkum áhrif frá framliðnum mönn-
um. Þær eru að mjög miklu leyti hviksögur, sem geta
verið sannar og geta líka verið ósannar, og hafa ekki
verið staðfestar af neinni vísindalegri gagnrýni. En bezt
gæti eg trúað því, að þeir séu nokkuð margir, þeirra, er
hafa kynt sér vandlega slíkar sögur og heimildirnar fyr-
ir þeim í ýmsum löndum, sem gera sér í hugarlund, að
einhver raunveruleikur sé bak við þær.
Eftir alt það, sem komið hefir fram við sálarrann-
sóknirnar, er óhætt að fullyrða, að „vér erum umkringd-
ir af fjölda votta“, eins og Hebreabréfið kveður að orði.
Vér erum umkringdir af vinum vorum, sem farnir eru á
undan oss bak við tjaldið. Hver veit, nema ]iað komi upp
úr kafinu, að vér séum líka umkringdir af öðrum ver-
um, sem að öllum jafnaði og flestum eru ósýnilegar, ein-
hverjum verum, sem eru annars eðlis en bæði jarðnesk-
ir og framliðnir menn? Að sjálfsögðu skal ekkert um
það fullyrt hér. En í raun og veru er það ekkert ótrúlegt.