Morgunn - 01.06.1944, Side 24

20
M O R G U N N
við manninn minn. Það vildi svo til, að hvorki henni né
miðlinum var kunnugt um, að Jimmy hefði getað efnt lof-
orðið, svo að hann hafði með þessu bætt einni sönnun enn,
við þær, sem hann hafði áður komið í gegn.
III.
Fáein augnablik í eilífðinni.
A. B. Campbell, yfirhöfuðsmaður, hinn kunni meðlimur
spurningardeildar breska útvarpsins (B. B. C. Brains
Trust) var eitt sinn, þegar hann lá veikur, álitinn dauður,
af lækni sínum. Meðan verið var að útbúa dánarvottorðið,
batnaði honum og lýsti hann því, hvernig hann hefði yfir-
gefið jarðneska líkamann og heimsótt andaheiminn. Hann
hefir síðan lýst reynslu sinni á þessu ferðalagi í „Bring your
self to Anchor". Hann varð dauðveikur á ferð, sem hann
fór eftir að myrkvun var hafin. Frú Campbell lét sækja
lækni í flýti. Nokkra næstu daga lá sjúklingurinn í dvala.
Hann hafði óljósa hugmynd um að tekið var á slagæðinni
á honum og hann mældur. En það var það eina, sem hann
vissi um. Þá varð hann allt í einu var við, að hann stóð
við rúmið sitt og horfði niður á jarðneska líkamann. „En
hvað ég var fölur og tekinn og skeggbroddarnir á hökunni
á mér voru um það bil fjögra daga gamlic“, ritar Campbell
yfirhöfuðsmaður. „Mér fannst ég knúður til að fara út úr
húsinu. Og það vakti enga undrun hjá mér, þó að ég færi
í gegnum lokaða hurðina á svefnherberginu. Þegar ofan
stigann kom, fór ég út um forstofudyrnar, jafn fyrirhafnar-
laust. Ég var bara dálítið hissa á, að ég skyldi ekki þurfa
að opna dyrnar, það var allt og sumt.“ Þegar hann var
kominn út úr garðshliðinu, sem þekkti svo vel, þá kom hann
í ókunnugt land. Framundan lá víðlend heiði, svo langt,
sem augað eygði. Hann gekk þangað til hann kom á mjóan
troðinn gangstíg. Þá greip hann áköf einstæðingstilfinning.
Hann fylgdi stígnum, þangað til hann kom á veg. Hann
var fullur af fólki, á öllum aldri, börnum ásamt gömlum