Morgunn - 01.12.1950, Qupperneq 26

104
MORGUNN
um við, að þetta ætti við framliðnu stúlkuna, en síðar
kom annað í ljós um það.
Okkur virtist nú komið svo mikið af nöfnum og öðr-
um upplýsingum frá þessari ókunnu framliðnu stúlku,
sem ef rétt reyndust, hlytu að vera mjög góðar sannanir
fyrir það fólk, sem bréfið var ætlað. Við höfðum enn
enga hugmynd um, hvert bréfið ætti að fara, né frá
hverjum það væri, að öðru leyti en því, að það mundi
vera frá framliðinni stúlku, sem sennilega hefði verið
kölluð ,,Sigga“. Ekki vissum við heldur neitt um það,
við hvaða fólk væri átt í bréfinu. Þótti okkur leitt, ef
svo skyldi fara, að kraftur miðilsins entist ekki til þess
að framliðna stúlkan gæti lokið bréfi sínu — en hún
var nú búin að vera nærri tvo klukkutima að skrifa það,
sem komið var, að hvíldunum meðtöldum. En eins og
kunnugt er, er mjög seinlegt að skrifa með stafaborði
á þennan hátt.
Eða, þótt takast mætti að Ijúka bréfinu, þá kynni svo
að fara, að ekki væri hægt að fá vitneskju um, hvert
ætti að senda það. Þó að efni bréfsins væri algerlega
meiningarlaust fyrir okkur, sem þarna vorum, gat það
vel verið, að það hefði gildi fyrir foreldra framliðnu stúlk-
unnar, hver svo sem þau væru.
Báðum við hana því, að koma nú með utanáskrift þeirra,
sem bréfið ætti að fara til, svo að við gætum komið því
áleiðis. En stúlkan sagði ákveðið „Nei“, og við það sat.
Síðan hélt hún áfram með bréfið:
„Ég verð nú að hætta í þetta sinn, en vonast til að fá
að skrifa seinna. Fyrirgefið þið þetta bréf. Verið þið bless-
uð alltaf, og ekki sízt þú, mamma mín. Ég hlakka til að
taka á móti ykkur, þegar þar að kemur. Ykkar elskandi,
Sigga Dagsdóttir."
Svo skrifar hún utanáskriftina: „Húsfrú Þórlaug í Bæ“,
og til okkar skrifar hún: „Þakka ykkur kærlega fyrir
kvöldið, blessuð."
Segi ég þá við hana, að þetta nægi ekki, það séu svo