Morgunn - 01.12.1950, Síða 31

MORGUNN
109
áreynslu. Þykir henni stundum þungt að verða að sitja
hjá, er aðrir skemmta sér. Hún hefur blá, skarpleg augu
og mjög fjörlegt tillit.
Veturna 1917 og 1918 var Kristrún Haraldsdóttir frá
Hrafnkelsstöðum farkennari í Gaulverjabæjarhreppi og
hélt til á heimili okkar, alltaf að hálfu leyti, þá kenndi
hún systrmn þessum, og urðu þær mjög samrýmdar. Þá
nefndi Kristrún Imbu ,,Stjameyg“, af því hvað augu
hennar voru skír og tindrandi.
Hélt hún oft á ,,Stjameyg“ litlu á kveldin að lokinni
kennslu og sagði henni sögur, gátur, skrítlur eða þess
háttar.
Eftir að Kristrún sáluga — hún dó tveimur árum síð-
ar — fór frá okkur, féll nafnið „Stjarneyg“ niður, og
vorum við búin að gleyma því, þar til nú að það rifjast
upp.
Á næstliðnu sumri fór Imba til Þingvalla í bíl sem
boðsgestur Ungmennafélagsins. Hún hafði mikið gaman
af ferðinni.
1 fyrravetur um mánaðamót nóvember og desember
var Sigga í Reykjavík um mánaðartíma. Hún var oft í
rauðbrúnum taukjól, svo var hún iíka með grænan silki-
kjól, sem hún endurbætti og lagaði, meðan hún var fyrir
sunnan, Og hefur þá verið í honum í Reykjavík, eftir að
hún gerði við hann. Svo var hún í honum heima um
jólin eða þegar hún bjó sig uppá; þar til hún lagðist
banaleguna.
I Ungmennafélagi hreppsins er nokkur sundrung, og
nokkrir af félögunum hafa orðið drukknir á skemmti-
samkomu í sumar. Er það heldur meira en verið hefur
undanfarin ár.
Sigrún var mjög dugleg stúlka og einkanlega sýnt um
að haga verkum svo, að þau gengju vel og greiðlega. Það
kemur því einkar vel heim, er hún segist „áður hafa haft
gaman af að drífa eitthvað áfram“, þ. e. meðan hún lifði
hér. Er mjög trúlegt, að hún sé fús til starfa hinum meg-