Morgunn - 01.12.1950, Síða 58

136
MORGUNN
en virtist það næsta kynlegt og óvenjulegt. Hann sagði,
að næsta lengi hefði ég verið afskaplega þögull, en allt
í einu hefði ég skipt um háttu, og furðaði hann mjög á
því, hve mikilli kýmnigáfu og fyndni ég virtist búa yfir,
ég hefði masað og vaðið elginn um eitt og allt, eins og
það hefði legið sérstaklega vel á mér, engu líkara en ég
sæti við arininn í skemmtilegum félagsskap og nyti lífs-
ins í fullkomnum mæli. „Ég hefði að öllu leyti hagað mér
eins og engin styrjöld ætti sér stað“, man ég að hann
sagði orðrétt."
Ekkert fær haggað þeirri sannfæringu, þeirri vissu og
þekkingu, sem ég hlaut að þessu sinni, að umrædda nótt
var persónuleikur minn og jarðlífslíkaminn fullkomlega
aðskilin.
2. „Ég var orðinn frjáls“.
í bók sinni: „The Psychic Riddle“, segir dr. I. K. Funk
meðal annars frá atviki einu úr reynslu sinni, er hann
„missti stjórn á jarðneskum líkama sínum“, eins og hann
orðaði það. Hann kveðst hvað eftir annað hafa fundið
einkennilegan kuldahroll fara um sig, og um leið og hann
hefði orðið þess var, hefði sér virzt að líkami sinn væri
orðinn tilfinningalaus. Þetta mun hafa gerzt nokkuru áð-
ur en hann hlaut fyrstu reynslu sína af hamskiptunum.
„Þegar þetta einkennilega fyrirbrigði, kuldakenndin, hafði
endurtekið sig nokkurum sinnum, missti ég snögglega alla
meðvitund. Björtu leiftri brá fyrir augu mér og það var
eins og bjölluhljómur ómaði í eyrum mínum. En það var
aðeins örstutt stund, sem ég var meðvitundarlaus. Þegar
ég vaknaði úr þessu einkennilega ástandi mínu, virtist
mér að ég væri að ganga um, en í lausu lofti. Engin orð
fá lýst þeirri frelsiskennd og gleðihrifningu, er ríkti í
huga mínum. Ég hafði aldrei lifað eða reynt neitt þessu
líkt fyrr. Ég veitti því nú athygli, að ég var staddur inni
í einhverju herbergi, en fyrir neðan mig sá ég mannslík-
ama liggja algerlega hreyfingarlausan, og brátt varð mér