Morgunn - 01.12.1950, Blaðsíða 71

MORGUNN
149
um til glöggvunar á hliðstæðu þess á andlegum vettvangi,
orkuöldum vitundarlífsins, sem hér um ræðir. Óhjá-
kvæmilegt virðist þá að álykta, að sé það rétt, að mann-
leg dulvitund fái numið og skráð sálrænar hugsanaöldur
fjærstaddrar persónu, þá liggur í augum uppi að hæfi-
leikinn til að veita þeim móttöku hlýtur að vera háður
sálrænum tengslum milli sendanda og viðtakanda, er hafa
orðið til vegna skyldleika, vináttu eða kynningar. Með
öðrum orðum: Sálrænt samband er sama lögmáli háð og
útvarpstækið og útvarpsstöðin. Eins og það er óhjákvæmi-
legt og nauðsynlegt hverju sinni að stilla öldunema út-
varpstækisins inn á öldulengd þeirrar stöðvar, sem vér
ætlum að hlusta á, þannig verður dulvitund þess manns, er
numið fær aðsendar hugsanir, að stillast til samræmis
við vitund sendandans, sveiflutíðni þess, er greinir það
frá öllum öðrum. 1 heimspekilegu máli er þetta nefnt
„sálrænt samband" (psychic rapport"). Þetta sýnir, að
dulvitund miðilsins er því aðeins unnt að ná þekkingar-
atriðum úr dulvitund fjærstaddrar persónu, að þessi þrjú
eftirfarandi skilyrði séu fyrir hendi:
1. Að miðillinn þekki hina fjærstöddu persónu.
2. Sé ekki um það að ræða, þá að einhver fundargest-
anna þekki hana.
3. Komi hvorugt þessara áðurgreindra atriða til greina,
þá að miðlinum hafi verið fenginn hlutur í hendur,
sem hin fjærstadda persóna hafi notað mjög og hand-
leikið.
Með öðrum orðum: Þetta sýnir og sannar, að dulvitund
mannsins er ekki unnt að nema og færa yfir í sína eigin
hugsanir eða þekkingaratriði úr dulvitund fjærstaddra
manna, nema því aðeins að einhver hinna þriggja skilyrða
komi til greina, vegna þess að dulvitund hans er með öllu
ókunnugt um öldutíðni vitundarlífs viðkomandi manns eða
manna, þetta, er greinir það frá öllum öðrum, en þar sem
þetta er henni dulið, þá er henni ókleift að komast í
samband við hana. Gerum oss glögga grein fyrir því, að