Morgunn - 01.06.1962, Side 89

MORGUNN
85
og bað um þjónustu þeirra. Ennfremur var algjörs bind-
indis krafizt í sambúð karla og kvenna. Af þessu leiddi
fátækt, óánægju og margskonar ónauðsynlega árekstra,
sérstaklega þegar börnin í nýlendunni fóru að vaxa upp
og urðu að ungu fólki, piltum og stúlkum. Stjórn nýlend-
unnar komst smám saman að raun um, að þetta mein-
lætalíf var ekki nauðsynlegt fyrir eininguna, og þá var
því hætt. Lífi í hreinleika og kærleika er krafizt af með-
limunum, en þeim eru ekki lengur lagðar á herðar skyld-
ur, sem stríða gegn mannlegri náttúru. Nú mega meðlim-
irnir þiggja laun fyrir vinnu sína og síðan ríkir vinnu-
gleði í hverju heimili nýlendunnar. Nú er meðlimunum
einnig leyft að giftast og búa í eigin heimilum fyrir utan
hina miklu og glæsiiegu meginbyggingu nýlendunnar.
Alltaf síðan hætt var við meinlætalífið hefir nýlendan
notið sívaxandi velgengni og virðingar. Margir Svíar,
og þeirra á meðal ég sjálf, hafa heimsótt nýlenduna í
Jerúsalem, minnast hennar æ síðan með virðingu og hafa
lifandi áhuga fyrir að halda áfram að fylgjast með henni.
Þeir sem komið hafa í heimsókn þarna austur, bera vitn-
isburð þeim hlýja, kristilega anda, sem þarna ríkir, ein-
ingunni, sem þetta fólk lifir í öllu dagfari sínu, og hinu
djúp-alvarlega lífi, sem þetta fólk lifir, lífi, sem þó er
jafnframt auðugt og hamingjuríkt.
Og sjáið nú til. Ég held, að þetta kirkjuþing eigi ekki
að láta undir höfuð leggjast að læra af fólkinu, sem ég
hefi verið að segja frá. Þingið vill leiða til vegs hið
kristna lögmál í samskiptum þjóðanna. Að því verður
þetta þing að ganga með varúð og minnast þess, muna
það, að ríki jarðarinnar eru lifandi verur, að eðli þeirra
er ekki unnt að breyta, og að þess vegna má ekki gera
til þeirra ónauðsynlegar kröfur, en krefjast þess eins,
sem er nauðsynlegt til að varðveita einingu og öryggi.
Stofnandi samfélagsins í Jerúsalem, Anna Spafford,
andaðist 81 árs gömul fyrir tveim árum (árið 1923).