Morgunn - 01.06.1963, Qupperneq 67

MORGUNN
61
Vegna trúhneigðar Afríkumanna veittist kristnu mönn-
unum auðvelt að ávinna fjölda fyrir kristindóm og sann-
færa hann um hinn eina sanna Guð. Kristni trúboðinn varð
vel séður gestur í samfélagi Afríkumanna, — og velkom-
inn. En andrúmsloftið breyttist, þegar afríska þjóðernis-
hyggj an tók að vakna og rekast á við nýlendumennina.
Þetta varð prófsteinn á einlægni og hreinleika kristnu trú-
boðanna. Og í þeim árekstrum, sem þá urðu, tóku því nær
allir hvítir kristniboðar sér stöðu við hlið nýlendumann-
anna. Þessvegna er það mjög á dagskrá þar syðra nú, ann-
að tveggja, að losa sig við kristnu trúboðana og stofna
sjálfstæðar, afrískar kirkjur, eða hverfa hreinlega til
heiðninnar aftur og segja skilið við kristindóminn.
Fyi’ir skömrnu sendi ég fimm leiðandi stjói'nmálamönn-
um í Vestur- Austur- og Miðafríku spurningalista og bað
þá svara því, hvað þeim þætti athugavert við kristindóm-
inn í Afríku í dag. Svör þeirra fara hér á eftir. Ég merki
þá bókstöfunum A, B, C, D, E. Nöfn þeiiTa hefi ég ekki
leyfi til að birta. Þeir eru áhrifamenn miklir, hver á sínum
stað, en óska ekki þess að hafa áhrif á trúarskoðanir sam-
landa sinna.
Stjórnmálamaðurinn A. svaraði: „Meðan á þi’ælasöl-
unni stóð, hvöttu kristniboðarnir Afríkumenn til þess að
sætta sig við þjáningar sínar, og lofuðu þeim eilífum laun-
um á hirnni, ef þeir létu að orðum þeirra. Það talar sínu
máli, að bræður hvítu trúboðanna í heimalandi þeirra voru
áköfustu kaupendur svörtu þi’ælanna. Sannir trúboðar
ættu að byrja á eigin bræðrum sínum og snúa þeim og
reyna að kristna evrópsku heiðingjana áður en þeir konia
með boðskap sinn til Afríku“.
Stjórnmálamaðurinn B. svaraði: „Þótt sagt sé, að krist-
indómurinn hafi fyrst fest rætur í Evrópu, eru flestir Ev-
rópumenn fjarri því að vera vel kristnir menn, ef dæma