19. júní - 19.06.1998, Blaðsíða 11

í lýðræðisferli segir hún að þau séu
mismunandi. ( Rússlandi til dæmis hafi
fjöldi fólks vart til hnífs og skeiðar og
við slíkar aðstæður sé lýðræði munað-
ur. ( Bandaríkjunum sé lýðræðisþátt-
taka lituð af skorti á félagslegri þjón-
ustu og kostnaði við að gefa kost á sér
í stjórnmálum, svo eitthvað sé nefnt.
Sigríður Dúna segir að oft sé litið til
Norðurlandanna sem forystulanda
hvað varði konur og lýðræði, því þar
séu fleiri konur sýnilegar í stjómunar-
stöðum en í öðrum löndum. „Þegarég
sagði úti í Washington fyrir skömmu að
okkur norrænum konum þætti hægt
ganga í þessum málum var horft á mig
eins og ég væri skrítin. En ég segi það
samt sem áður að það sem þegar hef-
ur áunnist er alls ekki nóg. Við þurfum
því að velta því fyrir okkur hvað það er
sem stendur konum fyrir þrifum á
Norðurlöndum, ekki siður en annars
staðar. Og þá þurfum við að spyrja
hvernig fjölmiðlar komi inn í þetta eða
atvinnulífið og félagsleg þjónusta eins
og barnagæsla. Hvaða máli skiptir allt
þetta fyrir þátttöku kvenna í lýðræð-
inu?"
Sigríður Dúna bætir því við að þeg-
ar talað sé um möguleika á beinni þátt-
töku í lýðræðisferli sé ekki aðeins verið
að tala um stjórnmál. „Lýðræðisferli er
til staðar i hverju einasta fyrirtæki og
stofnun og snýst m.a. um það hvernig
framganga kvenna er í fyrirtækjum og
stofnunum og hvaða áhrif konur hafi á
stefnu þeirra. Lýðræði tekur þannig
ekki bara til stjórnmála heldur til allra
sviða þjóðlífsins." Hún bendir einnig á
að það sem til dæmis norrænar konur
líti á sem vandamál þurfi ekki endilega
að vera vandamál í augum kvenna (
Eystrasaltslöndunum eða Rússlandi.
„Það er einmitt þess vegna sem ég
sendi út bréfin til sem flestra í þátttök-
ulöndunum, þ.e. til þess að komast að
því hver vandamálin eru í þeirra aug-
um. Ég ætla ekki að koma til þeirra og
segja: „Heyriði stelpur ég veit alveg
hvað er að hjá ykkur" - það ætla ég
ekki að gera. Ég ætla að fá þær til að
koma og segja hvernig þær sjái vanda-
málin og svo reynum við í sameiningu
að finna lausn á þeim," segir hún og ít-
rekar að hlusta verði á allar raddir.
Sigríður Dúna segir að síðustu nauð-
synlegt að konur taki virkan þátt í lýð-
ræðinu, hvort sem það sé á vinnu-
staðnum eða í víðara samhengi, vegna
þess að annars sé allt tal um lýðræði
orðin tóm. Aðspurð segir hún ennfrem-
ur að þátttaka kvenna sé ekki bara mik-
ilvæg fyrir konur heldur líka fyrir karla.
„Það er ekki hægt að tala um lýðræði
án þess að tala bæði um konur og
karla, við vitum að það er kynskipting í
þjóðfélaginu og að hún birtist á öllum
sviðum þjóðfélagsins, þannig að þegar
við tölum um konur og lýðræði erum
við líka að tala um karla og lýðræði.
Þegar konur framkvæma þá breytist
samfélagið og með því að halda ráð-
stefnu sem þessa stefnum við að fé-
lagslegum breytingum sem snerta
karla ekki síður en konur."
Hillary Rodham Clinton, forsetafrú Bandaríkjanna:
Valkyrkjan
í Hvíta húsinu
Þótt Hillary Clinton sé umdeild dregur enginn dul á
afburðagreind hennar, tignarleika og þor, skrifar
Arna Schram, sem hér fjallar nánar um konuna sem
oft hefur verið nefnd valkyrkjan í Hvíta húsinu.
„Mörgum finnst hún köld og fráhrindandi en undir niðri leynist hlý og heillandi manneskja,"
segir Mike Hammer, einn af blaðafulltrúum þjóðaöryggisráðs Bandaríkjanna, þegar hann er
beðinn um að lýsa persónunni Hillary Rodham Clinton, forsetafrú Bandaríkjanna, sem vænt-
anleg er hingað til lands í haust til þess að taka þátt í ráðstefnunni um konur og lýðræði við
árþúsundamót. „Því er ekki að leyna að hún er afburðamanneskja," segir Jón Baldvin
Hannibalsson, sendiherra (slands í Washington, enn fremur um Hillary og bætir við að til
þess sé tekið að rökgreind hennar sé fyrsta flokks sem lögfræðings og málflytjanda. Björn
Bjarnason menntamálaráðherra ber Hillary einnig vel söguna, en hann hitti hana í fyrsta sinn
11