Lindin - 01.01.1938, Qupperneq 7

Ávarp
til lesenda Lindarinnar
Alllangt er níi, sem kunnugt er, liöið síðan „Lind-
in“ kom síðast úl. Liggja lil þess ýmsar ástœður, en
þú sérstaklega sú, að um liríð var fjárhagur hennar
svo bágborinn, að ekki þótli liltœkilegt að íþgngja fé-
lagsmönnum í Preslafélagi Veslfjarða með frekari
byrðum, hennar vegna, í bráð. Nú hefir rœzt úr um
fjárhagsafkomuna, fgrir fórnfýsi og hjálp allmargra
presta á félagssvæðinu og á siðasla aðalfundi Presla-
félags Veslfjarða á Suðuregri í Súgandafirði, í sepiem-
bermánuði þ. á., kom það greinilega í Ijós að þeim,
sem að Lindinni standa, er það ríkt áhugamál, að
liún haldi áfram að koma út. Enda hafa margir af
lesendum hennar saknað hennar og látið í Ijós ein-
dregnar óskir um að ritið liéldi áfram. Oss er það
vel Ijóst, að nú, er „Lindin“ hefur aftur för sína, er hún
mörgum aiifúsugestur, og hefir það lwatl oss til að
liefjast lianda að nýju um úlkomu rilsins, að vér vit-
um að hún á vini víðsvegar um Vestfirði og landið
allt, sem gjarna vildu greiða götu liennar.
„Lindin“ mun slarfa í sama anda og áður. Hún vill
ræða þau mál, sem mikilvœgust eru öllum mönnum,
eilífðarmálin. Hana langar til að verða þeim, sem