Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1920, Blaðsíða 116

Slógusk und sessþiljur,*3)
es sárir óru,
létu upp stjölu stúpa,*4)
stungu í kjöl höfðum.*5)
11. Á baki létu blíkja,
barðir óru grjóti,
Sváfnis salnæfrar
seggir hyggjandi.46)
Œstusk austkylfur47)
ok of Jaðar hljópu
beim ór Hafrsfirði
ok hugðu á mjöðdrykkju.
12. Valr lá par á sandi
vitinn48) enum eineygja
Friggjar faðmbyggvi.46)
Fögnuðum dúð slíkri.
13. Annat skulu þær eiga
ambáttir Ragnhildar,
dísir dramblátar
at drykkjumálum,
an ér séð50) hergaupur,61)
es Haraldr hafi
sveltar valdreyra,62)
en verar56) þeira bræði.54)
i;pp í hólm nokkurn. 43; þilfariö; sórir menn ílúöu undir þiljur.
44) Stjölr = lendalilutinn; skylt slél; stúpa = standa upp, skylt
stapi, staup og (of-)stopi, 45) þeir létu upp aftari endann en stungu
liöfðum niör i kjölinn. 46) Sváfnir = Óðinn; salnæfrar Óðins,
þaknæfrar á sal Óöins eru skildir, þvi að »Valhöll var skjöldum
þökt«; hyggjandi = hyggnir, vitrir, hagsýnir, sagt i liáöi. Hér er
sagt, að þeir vóru svo hagsýnir að láta sk ölduna blika á baki
sér, er þeir ílúöu. 47) hæðnisheiti á þeim, er aö austan (sunnan)
komu gegn Haraldi. *48) a>tlaður, gefinn. 49) Óðni. — Hér er talað
um náina, er á land rak eftir orrustuna. 50) sjáið. 51) úlfa. 52) blóði
53) eiginmenn. 54) veiti bráð. 55) Holmrýgr = kona úr eyjum Roga-
(78)