Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1940, Blaðsíða 30

að kardínálarnir, sem páfann eiga a<5 kjósa, hefðu
augastað á honum sem eftirmanni Píusar XI.
Páfakosning er einkennileg athöfn, og hefir ekki
ávallt gengið fljótt. Siðan 1622, er Gregorius XV. var
kosinn, hefir henni aldrei verið lokið á einum degi.
Frægust er kosning Gregoriusar X. 1271. Hún stóð
■yfir í 33 mánuði!
Til þess að afstýra slíkum vandræðum, var tekið til
þess bragðs að loka kardínálana inni, og halda þeim
þ>ar, þangað til þeir væru búnir að koma sér saman
um, hver verða skyldi páfi. í þetta skipti gekk
kosningin greitt. Hún stóð aðeins yfir í 8 klukku-
tíma. Þann 2. marz siðastliðinn var Pacelli kjörinn
páfi á 63. afmælisdegi sínum. Hann tók sér embættis-
nafnið Píus XII. Mun hann með því hafa ætlað að
gefa til kynna, að hann ætlaði að halda áfram
•stjórnmálastefnu fyrirrennara síns. Pacelli er fædd-
ur í Róm 2. marz 1876, og er af góðu fólki kominn.
Hann var ungur settur til náms, og lagði stund á
forntungurnar og rómverska sögu, en sneri sér síðan
að guðfræði og tók prestvígslu 24 ára að aldri.
Hann er talinn hálærður maður og hefir samið
ýmis rit, einkum um kirkjusögu, og hafa þau hlotið
allmikla frægð.
En það var þó ekki sem rithöfundur, er Pacelli
varð kunnur maður innan kirkjunnar, heldur sem
stjórnmálamaður. Hann komst ungur í kynni við
Gaspari kardinála, sem þá réð mestu í Vatikaninu,
■og hann lcom hinum unga presti til mikils frama.
Hann ávann sér hylli páfanna Piusar XI. og Bene-
dikts XV. og brautin var rudd til æðstu valda.
Snemma þótti bera á því, að Pacelli væri óvenju-
lega laginn samningamaður. Hafa páfarnir lika ó-
spart beitt honum á því sviði. Loks kom þar að, að
JBenedikt XV. gerði hann að sendiherra í Múnchen
á striðsárunum, en það var talið merkilegasta em-
hætti kaþólsku kirkjunnar í þvzka ríkinu uin þær
(26)