Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1930, Qupperneq 159

MLLEFTA ÁRSÞING
125
söngva. E>. Þ. Þorsteinsson flutti frum-
ort kvæði, Helga Jóhannsson fiðluspil
og Mrs. Helgason skemti á píanó. Á
fimta hundrað manns sóttu samkomuna
og má óhætt segja að þetta var eitt
bezta mót Fróns, bæði að reglu og skemt-
un og fjárhagslegum ágóða.
Deildinni hafa aukist kraftar nú síð-
ustu ár og alir gera sinn skerf þá ætti
sannarlega að vera hægt að gera margt
gott i þarfir íslenzks þjóðernis af deild
sem telur hátt á þriðja hundrað með-
limi.
Engin nefndaráiit voru í þann svipinn
fyrir hendi.
Ásg. Bjarnason hóf máls á því, að
kjósa þyrfti formann eða “hertoga” fyrir
leiðangurinn til íslands á komandi sumxi.
Guðjón S. Friðriksson taldi sjálfsagt
að forseti félagsins, hver sem hann yrði,
yrði foringi fararinnar, og að félagið
legði honum tii nflegan farareyri.
B. B. Olson gerði þá fyrirspurn um
það, hvort Heimfararnefndin hefði lagt
mál þetta fyrir þingið. Var því neitað.
Leit ræðumaður svo á að ákvæði í þessu
máli lægi algerlega í höndum Heimfar-
arnefndar.
Álit löggildingar-nefndarinnar var þá
lagt fyrir þingið, og lesið af Árna
Eggertssyr.i:
Herra forseti:—
Við undirskrifuð sem kosin vorum til
að íhuga löggildingarmálið, höfum átt
tal við G. S. Thorvaldsson, lögmann sem
hafði að nokkru undirbúið það mál og
þýtt stjórnarskrána og bent á breyting-
ar, sem nauðsynlega þyrfti að gera á
lögunum til þess að geta fengið alrikis-
löggiiding (Dominion Charter)’ gerði
hann það að tilhlutun þeirra manna, sem
höfðu það með höndum síðastl. ár af
hálfu Þjóðræknisfélagsins. Gaf Mr. Thor-
valdsson okkur þær upplýsingar að slík
löggiiding yrði félaginu notadrýgri og
um leið kostnaðarminni enn löggilding
frá Manitoba þinginu, og að allur kostn-
aður við þá löggilding færi ekki yfir
?200.00.
Eftir að hafa ihugað þessa málavexii
leggjum við það til, að stjórnarnefnd
Þjóðræknisfélagsins sé falið af þinginu
að löggilda félagið nú á þessu ári.
Og í öðru lagi, að félagið verði lög-
gilt undir nafninu “Icelandis National
League.”
1 þriðja lagi leggjum vér til, að þær
breytingar á lögum félagsins, er bornar
voru fram á síðasta þingi, samkvæmt
kröfu ríkisritara Canada, en þá frestað
með frestun löggildingarinnar, séu hér
með samþyktar.
Virðingarfyllst,
Guðrún Frederickson,
Arni Eggertsson,
Óiafur S. Thorgeirsson.
Um nefndarálitið tóku til máls B. B.
Olson, G. S. Friðriksson og Ari Magnús-
son. B. B. Olson lagði til að samþykkja
tillögur nefndarinnar. G. S. Friðriksson
studdi. Var það samþykt með öllum
greiddum atkvæðum gegn 1.
Sigfús Halldórs frá Höfnum las álit
íþróttanefndarinnar svohljóðandi:
Nefnd sú, er skipuð var til að íhuga
íþróttamálið hefir komið sér saman um
eftirfarandi álit:
1. Með því, að íþróttafélagið Sleipnir.
er naut styrks frá Þjóðræknisfélag-
inu sem viðurkenningu fyrir starfsemi
sína afhenti að gjöf Þjóðræknisfélaginu
öll íþróttaáhöld, er í eigu þess voru, er
það vegna fjárskorts neyddist til að
hætta starfsemi sinni, og með því, að
nýtt íslenzkt íþróttafélag hefir risið af
rústum’ þess í Winnipeg er mælist til
þess að Þjóðræknisfélagið ívilnist sér
með því að afhenda sér öll þessi áhöld
til baka.
Þá leggur þessi þingnefnd það til að
þessi bæn sé veitt þessu nýja félagi, er
nefnist “Falcon Athletic and Recreation
Association” og þess fremur, sem þetta
er eina málaleitunin frá þessu félagi að
sinni.
2. Nefndin skorar á Þjóðræknisfélag-
ið, að veita nefndu íþróttafélagi frekari
styrk ef þess verður leitað í framtíðinni.