Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1932, Qupperneq 43

Stefnir]
Japanar í Mansjúríu.
43
Itolum og málmum til þess að efla
iðnað sinn. Þeir kaupa ull og kjöt
ífrá bændunum og flytja fyrir þá
vörur. Þeir vinna salt úr sjónum í
Kwantung. Þeir reyna að halda
fólkinu heima og ausa allsnægtum
úr Mansjúríu til þess að fæða
fólkið og gefa því nóg að gera
við iðnað, verzlun og siglingar.
Japanar verða að sækja flest
til annara. Þeir hafa viðað að sér
frá fjölda landa. En bæði er það
dýrt, ef langt skal sækja, og auk
þess mjög óvíst, ef á bjátar. Á
ófriðartímum getur tekið fyrir
flutninga, og auk þess getur þetta
flækt þeim inn í ófriðinn. Það
væri því ómetanlega mikils virði
fyrir þá, að ná tökum á landi
eins og Mansjúríu, landi sem er
nærri þeim, og landi sem hefir
margt að bjóða.
Japanar hafa fest feikna fé í
Mansjúríu, og þó að landið sé gott,
þá hefir ekki æfinlega gengið jafn
vel að ná auði þess. Til dæmis
hefir verið reynt afar mikið að
rækta þar baðmull. Sérfræðing-
ar hafa fullyrt, að þar væri ágætt
að rækta baðmull, og Suður-Man-
sjúríu járnbrautin hefir komið á
fót fyrirmyndar búgörðum til þess
að hvetja menn til baðmullarrækt-
ar. Verksmiðjur hafa verið sett-
ar á fót til þess að vinna úr ull-
Keiscirahjónin i Mansiúriu. Japanar
hafa nú gripið til þess ráðs, að gera
Pu Yi, fyrverandi Kinakeisara, að keis-
ara l Munsjúriu, og ríkir hann þar af
náð Japana. Getur verið að Japönum
verði talsverður styrkur að þessu, þvi
að Kínverjar eru menn fastheldnir við
fornar venjur, og vafalaust mikið eftir
af ást og lotning fyrir keisarans nafni
og persónu.
inni, en þær hafa flestar staðið
tómar, og baðmullarræktin hefir