Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1932, Síða 94

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1932, Síða 94
94 Kviksettur. [Stefnir Hann bölsótaðist út af þessu öllu við sjálfan sig upphátt og skeytti engu og engum. Hann rankaði fyrst við sér við það, að til hans kom maður, ákaflega auðmjúkur og auðsjáanlega dauðhræddur við hann. Það var vagnstjóri Oxfords, sem hafði beðið þeirra. Hann hélt auðsjá- anlega að Farll væri annaðhvort vitlaus eða fullur, en hvað varð- aði hann um það! Hann átti að taka á móti þeim eins og þeir væri og það gerði hann. En Farll sneri sér á hæl og skundaði á brott. Skamt frá var banki, og Farll óð þangað inn eins og hermaður sem veður út í orustu í vígamóði. Hann hafði aldrei fyr komið inn í banka í Lundúnum. Fyrst í stað virtist honum bankinn nauðalíkur klúbbnum að undanskildu því, að hér var mánaðardagurinn letraður stóru letri á spjald og einhverjir dula- fullir bókstafir hingað og þang- að, A, B, C o. s. frv. En svo sá hann, að hann var í raun og veru kominn inn í dýragarð, þar sem allskonar menn, af öllum teg- undum, stærðum og aldri voru lokaðir inni í búrum. Hann skundaði beint að því búrinu sem næst var, og henti ávísuninni — 10000 krónum — beint fyrir i'raman mann, sem var þar inn- an við eitt gatið. „Næsta borð, gerið svo vel!“ sagði munnur, sem var skammt ofan við háan flibba og grænt hálsbindi. „Næsta borð!“ át Priam eftir og óð þangað. „Þetta er A—M borðið“, sagði sami maðurinn á eftir honum. Þá skildi hann stafina. Hann safnaði nýjum kjarki og þeytti ávísuninni á annað borð. Hönd kom út, tók ávísunina og sneri henni við. „Er eftir að fram- selja hana!“ sagði annarhnunn- ur fyiár ofan annan flibba. Og höndin ýtti ávísuninni frá eins og hún væri betlibréf. Priam þreif ávísunina. „Er nokkuð til hér sem heitir penni?“ sagði hann svo reiður að hann gat varla komið upp orði. Náttúrlega var þessi reiði hans bjánaleg. Hvað hafði þessi maður og þessi banki gert hon- um. En Priam var nú ekki eins og fólk er flest. Hann gat alls ekki verið reiður við þennan eða hinn og látið allt annað hlut- laust. Ef hann var reiður þá var hann reiður yfirleitt, reiður við allt og alla.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.