Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1932, Qupperneq 94

94
Kviksettur.
[Stefnir
Hann bölsótaðist út af þessu
öllu við sjálfan sig upphátt og
skeytti engu og engum. Hann
rankaði fyrst við sér við það, að
til hans kom maður, ákaflega
auðmjúkur og auðsjáanlega
dauðhræddur við hann. Það var
vagnstjóri Oxfords, sem hafði
beðið þeirra. Hann hélt auðsjá-
anlega að Farll væri annaðhvort
vitlaus eða fullur, en hvað varð-
aði hann um það! Hann átti að
taka á móti þeim eins og þeir
væri og það gerði hann.
En Farll sneri sér á hæl og
skundaði á brott. Skamt frá var
banki, og Farll óð þangað inn
eins og hermaður sem veður út
í orustu í vígamóði. Hann hafði
aldrei fyr komið inn í banka í
Lundúnum.
Fyrst í stað virtist honum
bankinn nauðalíkur klúbbnum
að undanskildu því, að hér var
mánaðardagurinn letraður stóru
letri á spjald og einhverjir dula-
fullir bókstafir hingað og þang-
að, A, B, C o. s. frv. En svo sá
hann, að hann var í raun og veru
kominn inn í dýragarð, þar sem
allskonar menn, af öllum teg-
undum, stærðum og aldri voru
lokaðir inni í búrum. Hann
skundaði beint að því búrinu sem
næst var, og henti ávísuninni —
10000 krónum — beint fyrir
i'raman mann, sem var þar inn-
an við eitt gatið.
„Næsta borð, gerið svo vel!“
sagði munnur, sem var skammt
ofan við háan flibba og grænt
hálsbindi.
„Næsta borð!“ át Priam eftir
og óð þangað.
„Þetta er A—M borðið“, sagði
sami maðurinn á eftir honum.
Þá skildi hann stafina. Hann
safnaði nýjum kjarki og þeytti
ávísuninni á annað borð. Hönd
kom út, tók ávísunina og sneri
henni við. „Er eftir að fram-
selja hana!“ sagði annarhnunn-
ur fyiár ofan annan flibba. Og
höndin ýtti ávísuninni frá eins
og hún væri betlibréf.
Priam þreif ávísunina. „Er
nokkuð til hér sem heitir
penni?“ sagði hann svo reiður
að hann gat varla komið upp
orði.
Náttúrlega var þessi reiði
hans bjánaleg. Hvað hafði þessi
maður og þessi banki gert hon-
um. En Priam var nú ekki eins
og fólk er flest. Hann gat alls
ekki verið reiður við þennan eða
hinn og látið allt annað hlut-
laust. Ef hann var reiður þá var
hann reiður yfirleitt, reiður við
allt og alla.